Week 4

26-12-2011 t/m 1 januari

Na eerste kerstdag was het heel spannend om de zelf controles te doen. Stel dat ik iets verkeerd gegeten heb of iets beschadigd tijdens het vele doen of hier in huis wat heb opgepikt. Wat als … Ongeveer het meest giftige woordje voor m'n gedachten! Veel tijd had ik er niet voor want ik zou zelf wat lekkers meenemen en iedereen zou denken om de zout gehaltes van al het eten! Voor mij werden het portugese taartjes! Heerlijk simpel en snel .. als je alles heb. Wat ik dus niet had dus in noodvaart naar mijn ouders om een koekblik daar te gebruiken! Daarna ging de dag snel voorbij heerlijk gezeten en gepraat. Lekker gegeten en nergens last van gehad. S’avonds lekker genoten van de rust thuis.

De rest van de week was een enorme dip. Ik had blijkbaar met kerst echt nog een tandje teveel gezet. Want pas op  31 december was ik echt weer helemaal bij. Tijdens de dip was alles zwaar. Het besef van de afgelopen 3 maanden komt er wel met een moker in. Samen met het gevoel dat ik voor de rest van  m'n leven aan de medicijnen zit, de rest van  m'n leven een nier patient ben onder controle en de rest van  m'n leven aangepast moet leven. Ik mag 90% nog doen maar het zal nooit meer zo worden als het was.

Ook de angst voor een grote terugval van nierfunctie of zelfs een afstoting en terug te moeten vallen op dialyse zijn gedachten die ik eigenlijk niet wil hebben en ook niet meer aan wil denken! Maar ik zit thuis grotendeels met mijn gedachten zonder echte goede afleiding. Niet handig! Ook het thuis zitten en niet mogen gaan flierefluiten zoals; een stuk fietsen of hardlopen. Even met de bus naar weet ik veel waar gaan of gewoon kunnen werken. Ik voel me een beetje gevangen in de situatie.

Op 31 december voelde ik mezelf eindelijk weer een beetje tim. Heerlijk! Niet meer zo moe en wat rustiger in mijn hoofd. Wat stond me vandaag allemaal te wachten? Een heerlijk rustige oud en nieuw met  m'n ouders en mijn vriendin! Ik had op andere plaatsen kunnen zijn maar eigenlijk was het zo precies goed. Genoten van alle rust en gezelligheid. Het is heerlijk om een jaar zo af te kunnen sluiten.  Iedereen zegt sluit het rotjaar 2011 maar snel af. Maar het zijn eigenlijk alleen maar de laatste 4 maanden die ik snel zou willen vergeten voor de rest was het een normaal jaar. Met ups en downs. Maar ook in mijn gevoel bestaat 2011 uit alleen maar de laatste 4 maanden. Vanaf het moment dat ik ziek werd tot het moment van de 31^ste. Vooruit Heerlijk afsluiten en het jaar van de opbouw in!

1 januari  de eerste dag van de opbouw! Gaan gaan zZZzzz … zwaar opstaan.. zwaar moe is dit nu het mooie begin? Waar moet ik beginnen waar durf ik te beginnen? Eerst maar die controles alles is goed … en nu?

Dit was niet hoe het zou moeten voelen toch? Er verandert niets totdat ik zelf wat doe. De angst is er nog de gevoelens zijn nog niet weg… de druk is niet van de ketel. Bleeh nou ja het had ook heel anders kunnen beginnen! Dan had ik gister moeten dialyseren en vandaag moe geweest het had ook anders kunnen zijn.

Ik weet nu niet wat me zwaarder valt. Het niets kunnen of juist het zo op moeten letten en beseffen dat je je hele leven aan moet passen om normaal te kunnen leven.

Tijdens de controles kwam er niets aan het licht behalve dat ik beter op  m'n zout moet letten. Het blijft te hoog een afscheiding van 20 mg waar het maximaal 6 mag zijn.  De redenen hiervoor zijn waarschijnlijk het vele brood wat ik eet. Ik ben nu eenmaal een echt brood persoon. Niets boven een boterham met kaas o.i.d. maarja hier maar extra op gaan letten met het eten.