Weer een week verder en dichterbij!

Zo alweer een gedeeltelijk week voorbij!  Waarom deze eerder blog dan normaal. We gaan dit weekend even weg met het hele gezin en aanhang en nog meer. Ze gaan skiën ( in snow world). Ik ga lekker chillen en relaxen en een rondje hardlopen. Ik ben wel redelijk gespannen voor hoe te regelen van het eten. Ik heb gebeld met het hotel waar we slapen maar deze houden (bijna) geen rekening met behoefte van klanten. Over het algemeen is het kant-en-klaar hoe het daar binnenkomt. Nu even gaan bedenken hoe en wat.

Een week van veel voorbereiden maar ook lekker veel sporten!

Na maandag een rustige werk dag gehad te hebben en hierna de hele avond bezig te zijn geweest met mail schrijven voor sponsoring of het bekend maken van onze actie. Was het de dag er na tijd voor sporten! Maar eerst alle mailtjes beantwoorden die ik terug had gekregen. Het begint op een part time baan te lijken en ben ik mijn eigen secretaresse.

Maar terug naar het sporten. Wat was het geweldig weer die avond! Gelukkig niet zo warm als de middag. Wat was het plan voor vanavond. Nadat ik hoorde dat Jorden en mijn Zusje niet mee gingen, was het alleen mijn vader en ik die ervoor gingen. Was het plan om 6 km te gaan lopen kijken hoe het gaat. Na ongeveer een kilometer kwamen we erachter dat mijn hartslag band niet goed werkte ( waarschijnlijk was de batterij op ). Heb ik de hartslag band van m’n vader omgedaan. Ook deze leek niet goed te werken. Lag dit aan mij, hartslag horloge of waren beide batterijen op.

Wat gaan we doen? Terug of niet? We (ik) besloot gewoon door te gaan en rustig en relaxed te blijven lopen. Zonder al te veel kracht/moeite te doen. Dit bleek heel erg makkelijk te gaan. Ik kon heel rustig 8,5km/u volhouden. Af en toe in m’n nek voelend of mijn hartslag niet heel hoog was. Maar alles leek goed te gaan. Na 5 km bleek ik veel sneller 35minuten 42 seconden te zijn dan de grachtenloop. Wat was er in de afgelopen 2 weken gebeurd dat dit zo was? Uiteindelijk hebben we 6,6 km gelopen binnen de tijd van de grachtenloop! Dit belooft nog wat! Nu hopen dat ik de volgende dag geen grote gevolgen ondervind van het lopen.

Link naar de gegevens

De dag erna had ik een iets verhoogde hartslag maar het was niet beperkend zoals het vroeger wel eens was geweest. Geweldig! Wat voelde dat heerlijk!

Donderdag was het een rustige dag. Naar stoelen gekeken voor mijn nieuwe huis. Jeetje, dat is echt nog lastig ook! S ’avonds met een vriend mee gefietst die naar het strand ging lopen en daar een strand training ging volgen. Tijdens zijn strand training ging ik een rondje fietsen van een minuut of 50. Hierbij redelijk goed op mijn hartslag gelet, bij de bergen omhoog vol aanzetten. Naar beneden moest me hartslag echt weer dalen. Maar het voelde niet lekker het ging niet helemaal automatisch. Hierdoor was m’n hartslag snel te hoog.

Het rare is dat bij een controle werd gezegd dat mijn spiermassa was afgenomen door het vele liggen rusten en weinig bewegen. Maar ik merk er eigenlijk heel weinig van. Ik heb nog steeds veel kracht in mijn been spieren ik kan nog steeds heel makkelijk aanzetten op de fiets en tijdens het lopen. Kijk maar naar de korte sprintjes aan het einde waar ik aardig snel op de 27km/h zit en dat wel even vast kan houden. Het is dus blijkbaar niet mijn spierkracht wat ik mis maar echt het conditionele gedeelte.

 Na wat rustiger aan te hebben gedaan kwam ik heel langzaam op gang. Na een rondje van 50 minuten even met wat trainingsmaatjes gepraat op het strand en hierna samen richting huis gefietst/gelopen. Ik was kapot toen ik thuis kwam. Ik denk dat ik dit keer echt te veel van mezelf gevraagd hebt. Een uur lang flink sporten is wat anders dan 50 minuten constant op je hartslag letten en dan niet vooruit te branden zijn. Maar ik moet zeggen het voelde allemaal wel als een echte training. Moeie benen brandende bovenbenen. Het is allemaal weer echt!

De dag erna merkte ik dat het echt wat teveel was gister. Ik voelde het in mijn lichaam en kon het een klein beetje zien in mijn hartslag waar hij s’ochtends normaal rond de 70 zit was hij nu 89. Maar ik voelde me toch wel goed. Tijdens de reis naar mijn werk merkte ik ook dat ik redelijk makkelijk liep en hoe verder de ochtend vorderde hoe beter het ging. Gedurende de dag was het wel zo dat ik merkte dat ik echt een stapje terug moest doen na de inspanningen van gister!  Het lijntje van wat ik aankan is wat dikker maar nog steeds is hij niet zo dik als hij was. Ik denk ook eerlijk gezegd dat dat ook nooit meer terug zal komen. Dat lijn die ik nooit tot het uiterste heb kunnen testen. Niet in zware omstandigheden. Zelfs toen ik ziek was liep ik nog steeds goed en had ik er de dag erna niet tot geen last van! Ik ben me er meer van bewust dat ik een enorm sterke wil en een sterk lichaam had en nog steeds echt heb, ook al zijn er nu nog wat lijntjes waar ik niet over moet.