Week 2

12-12-2011 t/m 18-12-2011 

Pff wat voor een week was dit. Een met veel ups en downs. De afgelopen drie en een halve maand waren erg zwaar maar doordat het maar achter elkaar doorging was er geen tijd om erop terug te kijken. Nu we in wat kalmer water zijn gekomen en het er allemaal goed uit ziet begint het pas goed door te dringen wat er in de afgelopen tijd is gebeurd. Ik heb me de halve week gevoeld als een emmer die op overlopen staat. Elke tegenslag elk weerwoord elk dingetje kan er 1 teveel zijn. Het besef begint langzaam door te dringen dat ik nu echt een nier patiënt en transplantatie patiënt ben, dat het geen kleinigheden zijn en ik m'n leven lang eraan vast zit. Hierbij ook de zelf controles en de angst voor bezoek en ziekte en het eten. Alles wat je doet kan toch ziekte verwekkers mee dragen waar ik op dit moment niet goed tegen kan. Het gaat allemaal zo in je hoofd zitten! Ik wil overal de controle op houden maar hierdoor heb ik het gevoel dat ik mezelf verstik. Oftewel ik draai rondjes rond mezelf zonder ook maar ergens heen te gaan/kunnen. Ik word geïrriteerd naar de mensen die me willen helpen en naar iedereen die het goed bedoeld. Ook niet aardig.

De gehele week is het eigenlijk zo een beetje op en neer gegaan. Voel me goed voel me vol van emotie. Dingen op tv waar ik normaal gewoon naar kan kijken krijg ik nu tranen van in mijn ogen die ik weg kan slikken.
Andere dagen ben ik vrolijk en goed in me goed houden. Soms heb ik het gevoel dat ik een toneelstuk speel omdat ik geen idee heb hoe ik me nu eigenlijk voel of zou moeten voelen. Hierbij helpt het wel om alles lekker weg te kunnen schrijven op dit blog maar wat ik echt mis is lekker kunnen sporten alle stress of agressie of onmacht eruit kunnen lopen. Maar ook het gevoel hebben dat ik weer de baas ben over mijn lichaam.

Ondanks de angst voor bezoek is bezoek en de afleiding die het bied erg lekker. Het helpt tegen het malen in m'n hoofd.

De controle van deze week zag er goed uit mijn waardes gaan erg hard naar beneden en mijn HB stijgt nog steeds sneller dan gemiddeld. HA ! Ik ben bovengemiddeld. De dag na de controle werd ik gebeld dat de prograft spiegel ( 1 van de belangrijkste afweer medicijnen) te hoog is en ik dus van 5 mg naar 4 mg mag. Dit betekent wel dat ik er 6 pillen bij krijg. Prograft wordt namelijk gemaakt in pillen van 5mg en van 1mg. Ik moet nu dus 4 pillen van 1 mg slikken i.p.v. 1 pil van 5. Maar het geeft een goed gevoel dat ik minder mag van een medicijn en dat ze dus echt bellen als er iets aangepast moet worden!

Waar ik het meest bang voor was mijn gewicht. Deze gaat namelijk langzaamaan naar de 80 kilo. Volgens de diëtiste moet ik rond de 80 a 85 kilo wegen. Maar het is wel eng om het echt zo te zien stijgen. Het kan namelijk ook betekenen dat de nier minder goed gaat werken. Volgens de arts is dit niet het geval. Zolang het niet 3 kilo erbij is in 1 dag is er geen probleem.

Een hele bewogen week dit maar uiteindelijk goed afgesloten!

De 15^de echt het besef gehad dat het ook vandaag had kunnen gebeuren… De datum dat de operatie echt gepland stond! Maar zo heerlijk dat het eerder kon!