Leiden Maandag 28-11-2011

Vandaag kom ik aan in het LUMC in Leiden. Hier gaat het allemaal gebeuren. 'S ochtends vroeg verbazen we ons er steeds weer over wat het toch altijd een wonder is hoe bomvol de parkeergarage van het ziekenhuis hier staat. Vandaag hebben we de auto op de 9de verdieping gezet. Daarna naar binnen toe, met Nierafdeling C10Q als bestemming. Oftewel: we bevinden ons op grote hoogte.

Aangekomen op de afdeling word ik hartelijk ontvangen: binnen 5 minuten is m'n gewicht gecontroleerd, temperatuur opgenomen en zijn er 12 buisjes bloed afgenomen. Het is maar dat je weet dat je welkom bent! Hierna ben ik geïnstalleerd op mijn kamer, naast een man van 67 die vorige week woensdag is getransplanteerd en er nu springlevend bij zit. Als het bij mij ook het geval gaat zijn dat ik er 5 dagen na mijn operatie bij zit alsof ik wel even ga skydiven, daarna een triathlon doe en dan nog even een 8 gangen-menu ga klaarmaken, dan teken ik ervoor (zeker ook als het maar 1 van die 3 dingen was of zelfs wat minder :D).

Wat volgt is een intakegesprek met de verpleging. Wat gelijk al opvalt is dat ze humor hebben en ook zelf allemaal aardig jong zijn. Gezellig!!! Tijdens de intake word ik opgehaald voor een longfoto. Jaja, ze gaan alles nog 1 x langs, zodat er echt een zo klein mogelijke kans is op fouten en om te checken of ik in voldoende conditie ben om de nier te ontvangen. Het zou toch jammer zijn als de nier op de operatiekamer ligt te wachten en ik hem niet kan ontvangen! Dus alles voor de zekerheid!!

Bij de longfoto aangekomen en even gewacht te hebben, mag ik naar binnen. Eerst m'n bovenlijf ontbloten en dan krijg ik 2 plakkers met loden bolletjes op m'n tepels... Hè, wat moet dat nu! Nader uitleg maakte duidelijk dat ze zo op de foto konden zien waar m'n tepels zaten.. Want soms schijnen die eruit te kunnen zien als vlekken (mogelijke gezwellen o.i.d.). Oftewel... wel handig om te weten!

De plakkers plus nog 2 op mijn enkels

Hierna weer terug naar boven voor een intakegesprek met de arts en een hartfilmpje (niets anders dan een grafiek waarop je mijn hartslag ziet). Daarmee is alles klaar en gedaan voor de lunch! Waarom moest ik hier dan zo vroeg komen...?

De grafiek van m'n hart

Tja want als er iets mis bleek te zijn, zouden ze nog dingen kunnen aanpassen met medicijnen of iets anders. Ook is operatiekamer-tijd (OK-tijd) heel erg schaars tegenwoordig. Ze willen dus voorkomen dat er te laat blijkt dat een operatie niet door kan gaan en de OK daardoor leeg is. Dat kost geld en tijd. Door er vroeg bij te zijn met onderzoeken, zouden ze als dat nodig is nog kunnen schuiven in het rooster, door een andere patiënt eerder te opereren.

Nou, na de onderzoeken was het dus de rest van de dag in het ziekenhuis verblijven. Met m'n meisje. Tja, ik weet leukere plekken om te verblijven, maar goed... (geen leukere mensen trouwens ;) ). M'n ouders komen er 's middags bij en eigenlijk heb ik niet zoveel gedaan, behalve dan zitten praten en drinken. Gespannen ben ik nog niet echt... het voelt nog aardig onwerkelijk dat ik hier nu echt ben... dat het echt nodig is. Ik verwacht nog steeds elk moment iemand om de hoek, die komt zeggen dat hij denkt dat er in Haarlem een foutje is gemaakt.. Of dat ze niet weten hoe, maar dat mijn nieren weer werken.. Het maakt het zo definief om hier nu echt te liggen... Maar goed, er komt nog een dag .. Pffff.