Een wat minder weekje

Zo weer een week voorbij een week verder van de transplantatie en een week dichter bij de marathon van New York. Het gaat allemaal wel erg snel! En toch schiet het af en toe ook niet op! Deze week ga ik proberen voor het eerst 4 dagen in de week te werken. Hopelijk gaat dat allemaal goed!

Maandag was gelijk een zware dag. Ik moest namelijk beginnen op mijn werk. Dit betekent om 6:45 opstaan en om 7:54 de trein te hebben. Nu was het eerste wat ik deed mij verslapen! Tot 7:00 hierdoor was het een hoop gehaast! Maar het was wel gelukt! Om 8:45 zat ik op mijn plaats.  Het was een redelijk drukke dag. Voor mij voelde het zo. Rond 16:30 was ik weer thuis. S ’avonds zou ik met 2 vrienden gaan mee fietsen. Zij rennen, ik fiets. Ondertussen mijn camera mee om uit te proberen. Hier wat foto’s, ik moet zeggen dat ze redelijk goed gelukt zijn!

Dinsdag was een %$^&* dag! Ik had gewoon serieuze opstart problemen. Ik heb dit 1 of 2 keer eerder gehad. Het betekent meer dat ik oververmoeid ben. Dit is alleen zo merkbaar en duidelijk te zien in mijn bloeddruk en vooral mijn Hartslag! Waar ik tegenwoordig rond de 130/75 met een hartslag van 70 elke dag heb. Soms zelfs lager. Zat ik gister op de 145/85 89 dit is gelijk ook de hele dag te merken. Je bent trager en minder alert en je voelt alsof je alles meemaakt met een donzen deken over je heen.

Woensdag na een goede nacht rust voelde ik me een stuk beter. Maar tijdens de ochtend rituelen werd het toch minder en minder. Ik was nog niet compleet bijgekomen. Tijdens mijn werk kwam weer het rottige gevoel van hoge hartslag en bloeddruk gingen weer omhoog.

Waar kwam dit echt vandaan!!

'S middags voor het eerst naar de psycholoog. Een intake van een uur. Het eerste half uur had ik zoiets van wat een softie! Hier kan ik niets mee ik wil wat harder aangepakt worden en niet zo en wat voelde je wat dacht je wou je wat wat wat! Na het eerste halfuur was het eigenlijk gelijk klang tang op me en vertel nu wat je echt voelt en niet wat je denkt dat gewenst is! Baf daar ging mijn gevoel van softie! Ze had me vast gezet en ik kon niets anders dan vertellen wat er in mij om ging. Uiteindelijk met een gemixt gevoel daar weg gegaan. Ben ik nu bij een goede kan ze dit volgende keer ook? Is dit wat ik nodig heb is wat ik wil en aandurf?

Uiteindelijk heb ik ruim een week rustig aan gedaan minder sporten minder doen in mijn huis. Het weekend zelfs helemaal niets. Waar kwam dit echt vandaan hopelijk niets ernstigs.

Ik begon me serieus af te vragen of er niet iets groots aan de hand was of dat het gewoon mijn eigen angst was.

Dinsdag 17-07

Ik heb op mijn werk aangegeven dat er iets niet goed gaat misschien de stress op me werk qua helpdesk en druk achter de rapporten die ik moet schrijven. Me baas gaf gelijk aan jij gaat minder werken en ook heel afgebakend! Je bent nu terug en ik wil je heel houden ik heb je echt nog wel nodig en daarnaast moet jij jezelf ook heel houden! Geweldig zo een baas!

S ‘avonds met mijn kleine waak… zusje en een vriend gaan hardlopen. Rustig aan kijkend hoe het gaat. Nou het was verbazend lekker! Geweldig genoten van het lopen.

Een rustige 5,6 km met wat rust momenten erin zodat we een interval hadden puur voor de pezen en spieren opbouw en daarnaast je conditie en recuperatie.

Woensdag 18-07

Vandaag na een hele goede nacht was me bloeddruk enigszins weer normaal! Heerlijk             gevoel van rust geeft het toch als het allemaal weer een beetje gaat.  Ik denk dat voor mij hardlopen ( sporten) een uitlaatklep is maar ook zeker ontspanning voor mezelf is. Nu dus weer werken. Laatste dagje voor een dagje rust! Het ging redelijk maar ik merk dat het nog wel wat veel is. Ik ben wel gebeld door de nefroloog dat de prograft een halve mg per keer naar beneden kan! Dat is echt lekker nieuws!

Donderdag de gehele dag heerlijk met mijn vriendin wezen shoppen. Vaatwasser en magnetron oven gekocht. Aan het einde van de dag was ik op.  De gehele dag hoge hartslag gehad en aan het einde van de dag redelijk hoge bloeddruk. Het is gewoon een oplopend verhaal. S'ochends mooi,' s avonds wat verhoogt.

Een uiteindelijke conclusie van de week is eigenlijk. Dat mijn spanning over mijn gezondheid slechter lijkt te zijn dan dat ik me nu echt slecht voel. Want was ik echt ontspannen zoals na het hardlopen was mijn bloeddruk stukken lager dan dat ik zat te kijken en op te letten op mijn bloeddruk. Verder was het ook veel beter qua gevoel. Als ik er niet op lette voelde ik me ook veel beter en kon ik vele meer! Qua hardlopen gaat het goed. Ik moet het nu ook meer gaan doen en langzaam verder uitbreiden. Woensdag een test gehad bij de Fysiotherapeut alles gaat goed. Ik ben iets boven gemiddeld qua sport prestatie vermogen. Dit betekend nog niet dat ik op mijn oude niveau zit maar wel op de goede weg! Maar zoals deze week ook is gebleken de weg is nog lang en er zitten zeker nog wel wat bergen, heuvels en kuilen in.  Maar alles gaat de goede kant op!