Een druk weekendje

Zaterdag was een dag van statten en spullen kopen en uitzoeken voor mijn huis. Het liep wat anders uiteindelijk liepen we met een aantal kleding tassen richting huis. Achja die dagen heb je er ook bij zitten

Zondag ochtend! Eten erin, pillen erin, omkleden en hardlopen! Het plan was om 8 km te gaan lopen een rustige duurloop. Ook was het een dag van nieuwe spullen testen Toen we begonnen goed gekeken naar mijn hartslag wat doet hij op welke snelheid. Rond de 8km/h bleef hij heel rustig stijgen en rond de 150 hangen. Perfect! Dat zou ons tempo worden. Ik heb toen mijn horloge naar een scherm gezet waar ik alleen mijn hartslag zag. Om puur en alleen daarop te lopen. Na iets meer als een kilometer was het pillen tijd. Ik heb hiervoor een speciale band gekocht om ze mee te kunnen nemen. 

Ik kan slechtere plekken bedenken om mijn pillen in te nemen. Tijdens de loop moesten we enkele heuvels op en af. Hierbij bleef mijn hartslag redelijk stabiel maar na een kilometer of 4,5 werden mijn benen toch echt wel moe en ging het echte gevecht om hartslag en snelheid beginnen. Hierbij was ik gelukkig net voorbij de meeste en grootste heuvels! Zodra ik maar een klein stapje ( 8,5 km /u ) erbij zette ging mijn hartslag gelijk boven de 150. Ook kwamen we erachter dat we nooit de 8 km zoals we gepland hadden gingen redden.  Dan maar een blokje extra om. Pff na dat blokje werd het toch wel zwaar en kon ik moeilijker de snelheid en hartslag vasthouden die ik wou. Het Automatische gevoel was weg leek het wel. Dit resulteerde in een snellere kilometer als gepland en zeker als gewild.

Na 7km besloot ik dat het genoeg was. Ik zou tot huis rennen en dan was het klaar. Ik had geen zin om mezelf over de kop te lopen en te ver te gaan. Ik denk dat ik het goed had kunnen redden maar tegen welke prijs?

De rest van de dag geklust in mijn huis.