Week 9

zondag 5 februari 2012

//M'n vader kwam tot de ontdekking dat ik de telling van de weken fout had gedaan vandaar een sprong naar week 9. Er mist dus geen week! 


Hopelijk heeft iedereen alle kou sneeuw en vertragingen overleefd deze week! Ik gelukkig wel en heb genoten van de winterse taferelen van auto’s die slippend een bruggetje op willen. Fietsers die vol door de bochten slippen en de triomfantelijke glimlach als ze blijven staan! Sneeuw en echt winters weer brengt toch echt veel moois mee.

Niks 2 luie dagen deze keer! Maar een halve luie dag! Maandag eerst naar body worlds gegaan met m’n meisje en een vriendin van haar! Lekker gaan kijken hoe de nieren in een lijf liggen en hoe de rest van je spieren en organen erbij liggen. Wat een enorm mooie tentoonstelling. Bijzonder en erg vreemd als je er teveel over nadenkt. Maar wel veel te zien. De rest van de dag veel bezig geweest met programmeren (vertel ik later nog wel wat meer over).

Dinsdag is een totaal andere dag! Niets stil zitten, we gaan sporten we gaan dingen doen! Oftewel dinsdag naar de sportschool met mijn pa! 't Is me wat te koud buiten! Brrrr! Voor wat cardio trainingen. Eerst omkleden en lekker lostrappen op een fietsje. Rustig aan geen verhoogde hartslag, gewoon lekker die spieren los! Oe dat voelt goed! Hierna een 10 minuten op de cross trainer daar gestaan lekker wat meer op een tempo en ook lekker het bovenlichaam meenemen. Erna even wat rust kop thee en even gepraat met een paar mensen. Toen was het tijd voor het hoofddoel van onze trip op de loopband! Het plan was aanzetten en kijken hoever je komt. Nou dat ging verbazend lekker eerst een minuut rustig aan lopen temp 6 km/uur hierna verhogen naar de 9km/u. Goed tempo hartslag gaat rustig omhoog maar wat zo irritant is als je op een loopband loopt en 1m93 bent, je loopt constant tegen de beugel voor je! Dus een klein stapje harder zodat ik wat verder naar achter loop 10 km/u. Heerlijk  gaat goed! Na 3minuten piep piep tril tril mijn horloge! Hartslag te hoog 166.  M'n hartslag horloge staat ingesteld dat het een waarschuwing geeft bij een hartslag boven de 165 mag (85%)(Dit op aanraden van de Arts). Dus weer rustig terug naar de 9km/u. M’n hartslag zakt een klein beetje maar na 4 minuten weer een piepend en zeurend horloge bleh! Ik wil weer gewoon voluit kunnen gaan! Nog even, nog even!  Maar ik loop weer en langzaam aan schuiven we steeds verder naar een km. Nog 100 piep piep…meter nog 50 piep piep trrrrrillll… Gehaald! De eerste kilomter zit erop 8 minuten en 14 seconden! Geen wereldrecord maar ik voel me heerlijk en toch maar een kilometer! Yeeeehaaa! Nu rustig uitlopen hartslag naar beneden. Uiteindelijk hebben ik en mijn pa 1kilometer en 200 meter hardgelopen. Hartslag op de loopband. Hierna nog even uitgewandeld een redelijke herstel hartslag van 25.
Zo nu lekker gaan douche daar… douche mensen… naakt zweet … bacteriën … Ploing daar is het duiveltje! Let op jezelf Tim was je goed en let op je eigen hygiëne! Alles ging goed geen wandelende schimmelbom of wat dan ook tegen gekomen. De rest van de dag lekker bezig geweest maar wel echt gevoeld dat ik wat met m'n benen heb gedaan. Branderig en vaag gevoel erin maar dat hoort er lekker bij!

Woensdag geen spierpijn geen rare dingen in m'n buik of waardes. Alles is goed! Mooi! Vandaag heerlijk nieuws gehad! Ik heb een urgentie verklaring gekregen! Ik woonde op kamers ( nu tijdelijk weer bij mijn ouders). Alleen mijn kamer was niet geschikt voor iemand die op hygiëne moet letten er is namelijk gedeelde douche en toilet die eigenlijk nooit worden schoongemaakt. Dus ik kan nu opzoek naar een geschikte kamer! Heerlijk goed nieuws! De rest van de dag bestond uit programmeren, huisje kijken, programmeren, boodschappen, eten koken.

Donderdag, tja donderdag had ik het op mijn heupen ik wou lekker hardlopen! Lekker buiten! Heerlijk kijken of we (mijn pa en ik) buiten ook een kilometer kunnen halen! Dus warm aankleden nog warmer aankleden. Raar ik was nooit een kou kleum maar nu lijk ik er verdacht veel op! Samen naar buiten brrrrr!! Koud maar o zo lekker! Op de heenweg best harde tegenwind en koud op je gezicht, gloeiende oren. We waren nog geen 100 meter onderweg en ja hoor piep piep trrrril. Daar gaan we weer! Het rare was alleen dat m'n hartslag overal heen schoot. Boven de 165 onder de 160 boven de 170 onder de 150. Er was geen mooie opbouw o.i.d. Erg raar, ik voelde me ook snel moe en afgemat… oh oh... zo begon het deels ook toen ik de eerste keer ziek werd. Na 630 meter was het klaar. Horloge stil even lopen even rustig aan. Een minuut wachten op m'n herstel hartslag... 20 ... laag … pff het is gewoon geen goeie dag denk ik.  Hierna weer begonnen met lopen voor hetzelfde stuk terug. En nu verassend en gelukkig een heel goed oplopende hartslag met een kleine piek erin ( ik schrok van iets, geen idee meer wat). Ik was kapot na die laatste 630 meter! Hardloop gegevens; Buiten in de koud Brrr.
Ik had alleen wat last van het 1500 meter kuchje...niets ernstigs dus schrik niet. Schaatsers zijn er wel bekend mee, voor de anderen zal ik het even laten uitleggen. (Mark Tuitert:  “ik heb wel degelijk last van een 1500 meter kuch. Tijdens een 1500 meter neemt je lichaam geen zuurstof op. Na de race zet je lijf alles open om maar zoveel zuurstof op te nemen. Maar op dat moment kan je niets met die zuurstof waardoor je enorm begint te hoesten. Het voelt alsof je hele borstkas trilt en je hebt een enorm branderig en pijnlijk gevoel in je longen.”).
Thuis aangekomen even rustig zitten m'n hartslag onder controle en douche warm worden! Pfff dit was misschien wel een te grote inspanning. De wind, de kou en een niet al te beste nacht. De gehele dag trillende brandende benen gehad. Meh maar het voelde wel heerlijk buiten! Pas s ’avonds was mijn lichaam weer een heel stuk rustiger… hopelijk geen spierpijn morgen!

Vrijdag een luie dag zonder spierpijn!!! Yeeehaa! De dag doorgebracht met bezig zijn. Heerlijk in de sneeuw naar de stad gelopen een loopje van een minuut of 30. Hele mooie dingen gezien. Dit soort dingen kunnen echt mijn dagen maken en een glimlach op m'n gezicht brengen. Gaaf toch hoe mooi de wereld eruit ziet en vooral hoeveel mensen ongeacht de omstandigheden er van kunnen genieten. Onderweg 2x bijna aangereden door een doorglijdende fietser, en ook auto’s gezien die nog maar net een helling je opkwamen! Geweldig toch! Dan is lopen toch heerlijk zo door de sneeuw. Na de wandeling richting huis. Genoten van het uitzicht uit het raam en van mijn vriendin bij mijn zijde. Heerlijk zelf pizza gemaakt!

Zaterdag was echt een dag van schoonmaken, wassen, niksen en genieten!
Zondag was een ander verhaal, na een heerlijk zondagse brunch op de cross trainer! M'n plan voor vandaag! 10 minuten lang m'n hartslag onder de 165 houden! Nou het ging perfect! Het ging zelfs zo lekker dat ik 15 minuten ben gegaan. Na 10 minuten raakte ik 1x de 166. De eerste zweet druppels kwamen ook weer! Dat is lang geleden zeg echte zweet druppels! Hartslag; Home Trainer. 's Middags kwamen mijn vrienden langs. Lekker spelletjes gespeeld gepraat en gelachen… Aan het einde merkte ik dat het toch wel wat teveel was geweest vandaag… Ik was rillerig, moe en niet geconcentreerd. Jammer maar wel goed om te weten voor als ik weer ga werken dat ik echt rustig aan moet opbouwen!

Zo weer een hele week voorbij met allemaal heerlijk dingen. De naargeestige gedachten lijken een beetje naar de achtergrond te verdwijnen. Ik heb ze nog wel maar minder en kan er beter mee omgaan. Er is nog steeds wel een angst voor afstoting en problemen met mijn nier maar het zijn allemaal dingen waar ik iets mee kan of waar ik me overheen kan zetten.

Vreemd hoe sommige dingen van vroeger zo bijzonder kunnen zijn. Eerste zweet, eerste sneeuw, eerste keer weer in de kou buiten lopen. Emotievol, hoopvol en heerlijk!
 Ik hoop dat iedereen ondanks alle stress en drukte ervan heeft kunnen genieten, zo niet, pak een warme kop chocomel en kijk dan nog even naar buiten.


2 reacties:

Anoniem,  8 februari 2012 om 12:08  

Hallo Tim en je vader,
Hartstikke goed hoe jullie de draad weer oppakken, de aanhouder wint, en de bacterieangsten krijgt vanzelf de juiste verhouding, tenslotte heb je de meeste bacterien bij jezelf ! Jullie zijn goed op weg! groetjes Alie van der Lei

Tim 12 februari 2012 om 16:21  

Dankjewel! Van ons beide! :)
Tja de verhoudingen lopen op het moment wat scheef maar het lukt me steeds beter om het onder controlle te houden.
Dankjewel voor je reacties! :D Die helpen mij ook erg! :)

Een reactie posten

  © Blogger template On The Road by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP