Week 9
zondag 5 februari 2012
//M'n vader kwam tot de ontdekking dat ik de telling van de weken fout had gedaan vandaar een sprong naar week 9. Er mist dus geen week!
Hopelijk heeft iedereen alle kou sneeuw en vertragingen overleefd deze week! Ik gelukkig wel en heb genoten van de winterse taferelen van auto’s die slippend een bruggetje op willen. Fietsers die vol door de bochten slippen en de triomfantelijke glimlach als ze blijven staan! Sneeuw en echt winters weer brengt toch echt veel moois mee.
Niks 2 luie dagen deze keer! Maar een halve luie dag! Maandag
eerst naar body worlds gegaan met m’n meisje en een vriendin van haar! Lekker gaan
kijken hoe de nieren in een lijf liggen en hoe de rest van je spieren en
organen erbij liggen. Wat een enorm mooie tentoonstelling. Bijzonder en erg
vreemd als je er teveel over nadenkt. Maar wel veel te zien. De rest van de
dag veel bezig geweest met programmeren
(vertel ik later nog wel wat meer over).
Dinsdag is een totaal andere dag! Niets stil zitten, we gaan
sporten we gaan dingen doen! Oftewel dinsdag naar de sportschool met mijn pa! 't Is
me wat te koud buiten! Brrrr! Voor wat cardio trainingen. Eerst omkleden en
lekker lostrappen op een fietsje. Rustig aan geen verhoogde hartslag, gewoon
lekker die spieren los! Oe dat voelt goed! Hierna een 10 minuten op de cross
trainer daar gestaan lekker wat meer op een tempo en ook lekker het
bovenlichaam meenemen. Erna even wat
rust kop thee en even gepraat met een paar mensen. Toen was het tijd voor het
hoofddoel van onze trip op de loopband! Het plan was aanzetten en kijken hoever
je komt. Nou dat ging verbazend lekker eerst een minuut rustig aan lopen temp 6
km/uur hierna verhogen naar de 9km/u. Goed tempo hartslag gaat rustig omhoog
maar wat zo irritant is als je op een loopband loopt en 1m93 bent, je loopt
constant tegen de beugel voor je! Dus een klein stapje harder zodat ik wat
verder naar achter loop 10 km/u. Heerlijk
gaat goed! Na 3minuten piep piep tril tril mijn horloge! Hartslag te
hoog 166. M'n hartslag horloge staat
ingesteld dat het een waarschuwing geeft bij een hartslag boven de 165 mag
(85%)(Dit op aanraden van de Arts). Dus weer rustig terug naar de 9km/u. M’n
hartslag zakt een klein beetje maar na 4 minuten weer een piepend en zeurend horloge
bleh! Ik wil weer gewoon voluit kunnen gaan! Nog even, nog even! Maar ik loop weer en langzaam aan schuiven we
steeds verder naar een km. Nog 100 piep piep…meter nog 50 piep piep trrrrrillll…
Gehaald! De eerste kilomter zit erop 8 minuten en 14 seconden! Geen wereldrecord
maar ik voel me heerlijk en toch maar een kilometer! Yeeeehaaa! Nu rustig
uitlopen hartslag naar beneden. Uiteindelijk hebben ik en mijn pa 1kilometer en
200 meter hardgelopen. Hartslag
op de loopband. Hierna nog even uitgewandeld een redelijke herstel hartslag
van 25.
Zo nu lekker gaan douche daar… douche mensen… naakt zweet
… bacteriën … Ploing daar is het duiveltje! Let op jezelf Tim was je goed en
let op je eigen hygiëne! Alles ging goed geen wandelende schimmelbom of wat dan
ook tegen gekomen. De rest van de dag lekker bezig geweest maar wel echt
gevoeld dat ik wat met m'n benen heb gedaan. Branderig en vaag gevoel erin maar
dat hoort er lekker bij!
Woensdag geen spierpijn geen rare dingen in m'n buik of
waardes. Alles is goed! Mooi! Vandaag heerlijk nieuws gehad! Ik heb een
urgentie verklaring gekregen! Ik woonde op kamers ( nu tijdelijk weer bij mijn
ouders). Alleen mijn kamer was niet geschikt voor iemand die op hygiëne moet
letten er is namelijk gedeelde douche en toilet die eigenlijk nooit worden
schoongemaakt. Dus ik kan nu opzoek naar een geschikte kamer! Heerlijk goed
nieuws! De rest van de dag bestond uit programmeren, huisje kijken, programmeren,
boodschappen, eten koken.
Donderdag, tja donderdag had ik het op mijn heupen ik wou
lekker hardlopen! Lekker buiten! Heerlijk kijken of we (mijn pa en ik) buiten
ook een kilometer kunnen halen! Dus warm aankleden nog warmer aankleden. Raar
ik was nooit een kou kleum maar nu lijk ik er verdacht veel op! Samen naar
buiten brrrrr!! Koud maar o zo lekker! Op de heenweg best harde tegenwind en
koud op je gezicht, gloeiende oren. We waren nog geen 100 meter onderweg en ja hoor piep piep trrrril. Daar gaan we weer! Het rare was alleen dat m'n hartslag
overal heen schoot. Boven de 165 onder de 160 boven de 170 onder de 150. Er was
geen mooie opbouw o.i.d. Erg raar, ik voelde me ook snel moe en afgemat… oh oh...
zo begon het deels ook toen ik de eerste keer ziek werd. Na 630 meter was het
klaar. Horloge stil even lopen even rustig aan. Een minuut wachten op m'n herstel hartslag... 20 ... laag … pff het is gewoon geen goeie dag denk
ik. Hierna weer begonnen met lopen voor
hetzelfde stuk terug. En nu verassend en gelukkig een heel goed oplopende
hartslag met een kleine piek erin ( ik schrok van iets, geen idee meer wat). Ik
was kapot na die laatste 630 meter! Hardloop gegevens; Buiten
in de koud Brrr.
Ik had alleen wat last van het 1500 meter kuchje...niets ernstigs
dus schrik niet. Schaatsers zijn er wel bekend mee, voor de anderen zal ik het
even laten uitleggen. (Mark Tuitert: “ik heb wel degelijk last van een 1500 meter kuch.
Tijdens een 1500 meter neemt je lichaam geen zuurstof op. Na de race zet je
lijf alles open om maar zoveel zuurstof op te nemen. Maar op dat moment kan je
niets met die zuurstof waardoor je enorm begint te hoesten. Het voelt alsof je
hele borstkas trilt en je hebt een enorm branderig en pijnlijk gevoel in je
longen.”).
Thuis aangekomen even rustig zitten m'n hartslag onder controle en douche warm worden! Pfff dit was misschien wel een te grote inspanning. De wind, de kou en een niet al te beste nacht. De gehele dag trillende brandende benen gehad. Meh maar het voelde wel heerlijk buiten! Pas s ’avonds was mijn lichaam weer een heel stuk rustiger… hopelijk geen spierpijn morgen!
Thuis aangekomen even rustig zitten m'n hartslag onder controle en douche warm worden! Pfff dit was misschien wel een te grote inspanning. De wind, de kou en een niet al te beste nacht. De gehele dag trillende brandende benen gehad. Meh maar het voelde wel heerlijk buiten! Pas s ’avonds was mijn lichaam weer een heel stuk rustiger… hopelijk geen spierpijn morgen!
Vrijdag een luie dag zonder spierpijn!!! Yeeehaa! De dag
doorgebracht met bezig zijn. Heerlijk in de sneeuw naar de stad gelopen een
loopje van een minuut of 30. Hele mooie dingen gezien. Dit soort dingen kunnen
echt mijn dagen maken en een glimlach op m'n gezicht brengen. Gaaf toch hoe mooi
de wereld eruit ziet en vooral hoeveel mensen ongeacht de omstandigheden er van
kunnen genieten. Onderweg 2x bijna aangereden door een doorglijdende fietser,
en ook auto’s gezien die nog maar net een helling je opkwamen! Geweldig toch!
Dan is lopen toch heerlijk zo door de sneeuw. Na de wandeling richting huis.
Genoten van het uitzicht uit het raam en van mijn vriendin bij mijn zijde.
Heerlijk zelf pizza gemaakt!
Zaterdag was echt een dag van schoonmaken, wassen,
niksen en genieten!
Zondag was een ander verhaal, na een heerlijk zondagse
brunch op de cross trainer! M'n plan voor vandaag! 10 minuten lang m'n hartslag
onder de 165 houden! Nou het ging perfect! Het ging zelfs zo lekker dat ik 15
minuten ben gegaan. Na 10 minuten raakte ik 1x de 166. De eerste zweet druppels
kwamen ook weer! Dat is lang geleden zeg echte zweet druppels! Hartslag; Home Trainer. 's Middags kwamen mijn vrienden langs. Lekker spelletjes gespeeld gepraat en
gelachen… Aan het einde merkte ik dat het toch wel wat teveel was geweest
vandaag… Ik was rillerig, moe en niet geconcentreerd. Jammer maar wel goed om
te weten voor als ik weer ga werken dat ik echt rustig aan moet opbouwen!
Zo weer een hele week voorbij met allemaal heerlijk
dingen. De naargeestige gedachten lijken een beetje naar de achtergrond te verdwijnen. Ik heb
ze nog wel maar minder en kan er beter mee omgaan. Er is nog steeds wel een
angst voor afstoting en problemen met mijn nier maar het zijn allemaal dingen
waar ik iets mee kan of waar ik me overheen kan zetten.
Vreemd hoe sommige dingen van vroeger zo bijzonder kunnen
zijn. Eerste zweet, eerste sneeuw, eerste keer weer in de kou buiten lopen.
Emotievol, hoopvol en heerlijk!
Ik hoop dat
iedereen ondanks alle stress en drukte ervan heeft kunnen genieten, zo niet, pak
een warme kop chocomel en kijk dan nog even naar buiten.
2 reacties:
Hallo Tim en je vader,
Hartstikke goed hoe jullie de draad weer oppakken, de aanhouder wint, en de bacterieangsten krijgt vanzelf de juiste verhouding, tenslotte heb je de meeste bacterien bij jezelf ! Jullie zijn goed op weg! groetjes Alie van der Lei
Dankjewel! Van ons beide! :)
Tja de verhoudingen lopen op het moment wat scheef maar het lukt me steeds beter om het onder controlle te houden.
Dankjewel voor je reacties! :D Die helpen mij ook erg! :)
Een reactie posten