De week van de donor: Week 17

De week van de donor.

Deze week bleek dat ik weer een beetje meer energie aan het krijgen ben en dat je dan altijd nog wel een dip kan krijgen.

Maandag na het werk lekker hard gelopen. Dit keer heb ik 3 kilometer gelopen in een tijd van 16:03 minuten. Dat betekent ruim 11 kilometer per uur. Ik hield hier een lekker gevoel van over.

Dinsdag een aantal lessen gegeven en een proefwerk afgenomen. Snel nakijken want de kinderen willen hun cijfer en volgende week hebben ze een schoolexamen over deze stof.
Toen ik thuis kwam vroeg Tim of ik een kilometer wilde hardlopen. Prima, dat hebben we gedaan. Rustig aan, Tim mag nog niet maximaal, hartslag 165 bpm is maximaal voor nu.
We hebben er 1,25 km van gemaakt.

Woensdag na de lessen weer gelopen. Ik voel me goed en vol energie. Dus probeer wat sneller te lopen. Dit lukt. Nu weer 3 km gelopen, maar nu voor het eerst onder de 16 minuten, namelijk 15:36. Een gemiddelde van 11,5 km per uur. Yeaaaaaaaaaah, terug op de goede weg!!!!!
En na mijn garmin uitgelezen te hebben bleek dat de gemiddelde en de maximaal hartslag lager waren dan die van afgelopen maandag.

Donderdag weer lessen geven en proefwerk. Ook dit proefwerk snel nakijken. Niet meer gelopen want ik voelde me ’s middags moe en er moest nog zoveel.

Vrijdag echt een dip. ’s Morgens vroeg op, voor het eerst moest ik starten om half negen met mijn lessen. De hele dag het gevoel gehad dat ik achter mijzelf aanliep, overal te laat kwam en nooit op tijd klaar was. De hele dag moe gevoelt. Rot dag.

Zaterdag fris opgestaan. Mijn vermoeidheid was weg. Dit kwam goed uit want we gingen mijn zwager en schoonzus helpen met verhuizen. Spullen inpakken in een vrachtwagentje, brengen naar een opslagbox en dan weer één vol stouwen en wegbrengen. Geen sprankje vermoeidheid, maar de wasmachine en droger die van zolder moesten komen en bij Tim acht trappen omhoog moest heb ik maar aan mij voorbij laten gaan. Alles was rond 3 uur klaar. We zijn toen nog even wezen schilderen bij Tim zijn huisje. ’s Avonds lekker bankhangen.

Zondag fris opgestaan. Na een lekker ontbijt met boerenomelet samen met Tim en Mirjam één kilometer hard gelopen. Ongeveer 200 meter voor het einde hoorde ik het horloge van Tim piepen. Oké, rustiger aan lopen. Dat hoefde niet meer, hij mag op zijn maximale hartslag lopen. Steeds iets versnellen tot het einde, maar daar liep Tim mij er uit. De laatste 20 meter kon ik hem niet meer bijhouden.

Nu lekker aan de koffie en dit bericht maken.
Lees ze en tot volgende week.
Wil je ook gaan lopen. Hartstikke goed, ik kan een schema voor je maken dat afgestemd is op jouw conditie en loopervaring.