De week van de donor: Week 16

Meer energie en betere concentratie zijn de belangrijkste zaken deze week.

Mijn werkzaamheden op school nemen toe en omdat ik terug kom van “ziek” geweest wordt het rooster niet aangepast. Daardoor kan het zijn dat er zomaar drie tussenuren zijn als ik 2 uur moet lesgeven. Gelukkig krijgen we vanaf 6 april een nieuw rooster. Dan neem ik er ook weer twee klassen bij en werk ik ruim 85%.

Gedurende de week gemerkt dat ik meer energie krijg. Dit blijkt onder andere uit het sneller kunnen fietsen naar en van school. Natuurlijk komt het ook omdat het zulk prachtig weer was deze week.
Tim en ik hebben samen lekker één kilometer gelopen. Lekker ontspannen en rustig aan. Ongeveer 6 en een halve minuut.

Zaterdag zijn we naar een NVN dag geweest voor getransplanteerden. Dit was erg verhelderend. Leuk om met andere getransplanteerden en donoren te praten. Ik ben sinds de operatie emotioneler en vroeg of dat vaker was en of dit nog over ging. Dit hoorde men veel en ja dit kan overgaan. Soms pas na een half jaar, bij een enkeling blijft het. Afwachten wat het bij mij gaat doen. Het is niet zo erg dat ik er last van ondervindt.

Zondag een dagje Zandvoort. De groep die ik ook train liep die dag de circuitloop. Zo een 50 lopers liepen de 5 of 12 km die dag. Vanaf half elf tot drie uur op het circuit gestaan, startnummers uitgedeeld, aangemoedigd, opgevangen na de loop en uitgezwaaid. Iedereen had lekker gelopen in een stralend zonnetje. En mijn gezicht was verbrand.

Read more...

Week 16

Ik skip gelijk naar woensdag: het was een nadenkdag maar een goede. Ook een dag waar ik weer heb hardgelopen met mijn vader: 1km! Het ging heerlijk in het warme weer, in het zonnetje! Heerlijk ook om weer met mijn vader te lopen! We gingen niet verder, want de grens ligt voor mij rond de 1km. Ga ik er overheen, dan heb ik er 3 dagen last van. Nu was het een avondje zware benen en de volgende dag kan ik weer door. Het weer was geweldig en voelde enorm lekker om weer met korte mouwen te kunnen lopen! Dit is zeker voor herhaling vatbaar!1 km ( voor de 2^de keer is mijn Garmin corrupt geraakt. Hij is nu opgestuurd en alweer terug!)

Donderdag stond ik op en wilde ik gaan werken, maar zoals bekend hadden de treinen het begeven. Rare dingen die treinen. Geprobeerd vanaf thuis te werken en bezig te zijn met nuttige dingen maar ik voelde het al aankomen een bleeeh… ik heb de hele dag geen ding uit mijn handen kunnen krijgen. Toen ik brood wou gaan maken viel er een salade dressing in een bakje om… ik stond er bij en keek ernaar…  ik voelde zo de tranen vanaf mijn tenen omhoog kruipen langzaam aan maar geleidelijk… Uiteindelijk kwamen ze niet maar de rest van de dag zaten ze er tegen aan. Totdat ik samen met zus en tante een rondje ben gaan fietsen in de duinen! Heerlijk! Uiteindelijk 2 uur lang gereden door de duinen over heuvels en weer naar beneden. Geweldig om te merken dat ik 2 uur lang lekker kan fietsen en dan niet eens in het rode zit! Ik was moe maar nog steeds voldaan. Geweldig m'n energie gaat vooruit en m'n conditie ook! Nog even en dan kan ik weer wat langer lopen en bewegen!

Vrijdag een dag van een bank uitzoeken en rustig aan doen. Geen nadelige gevolgen van de afgelopen dagen! Ik betrap me er soms zelfs op dat ik stuiterbuien heb! Even een uitleg hierover. Vroeger was ik tijgetje ( Winnie de pooh) op sommige tijden rondspringen en snel bezig qua doen denken en praten. Over enthousiast over dingen. Ik heb het gewoon nog steeds, dat oude gevoel dat heerlijk oude vertrouwde. Mijn vriendin en familie word er wel gek van maar hey this is the old me! :D

Zaterdag gingen we (Pap, mijn vriendin en ik) naar de themadag van het NVN ( Nierpatiënten vereniging  Nederland), waar het thema is getransplanteerd ……  en nu? Dit ging over de psychosociale aspecten van transplantatie. De gevolgen van je medicijn gebruik op je emoties en buien. Maar ook problemen die mensen ervaren zoals angsten die kunnen leiden tot fobieneen ( de angst om ziek te worden, de nier te verliezen). Een goede nuttige dag. Goed om te ontdekken dat ik niet de enige ben die bepaalde angsten heb om de nier te verliezen of ziek te worden maar ook om te merken hoe anderen ermee omgaan. Ook om te zien dat ondanks dat ik het een enorm lange revalidatie vind en mij alles te traag gaat het eigenlijk meer dan perfect gaat. Mijn bloedwaardes zijn goed mijn nier is stabiel en mijn zout gehaltes zijn perfect. De bijwerkingen vallen heel erg mee. Maar door dit alles was de dag ook redelijk vermoeiend en confronterend qua sommige dingen. Zoals dat sommige mensen al aan hun derde nier waren of met veel bijwerkingen zaten die pas later naar voren kwamen. Al met al wel echt veel gehad aan de dag maar voelde me zeker wel de benjamin van de groep ( gemiddelde leeftijd rond de 55 schat ik).

Zondag zou een heerlijke dag worden! De circuit loop was in Zandvoort en daar zouden mijn pa en ik de start nummers uitdelen voor de loopgroep waar we trainden/ training gaven. Ik zou ook foto’s maken van de dag. Lekker plaatjes schieten op een mooie lekkere dag! Gedurende de dag en ook zeker rond de starttijden kreeg ik wel echt de kriebels en zin om zelf te lopen en zou het voor al het goud in de wereld willen doen. Maar de dagen erna zou ik waarschijnlijk voor al het goed dat ik het niet had gedaan :P. Dus jammer dan J volgende jaar ga ik hem zeker doen! De wind stond perfect met wind in de rug op het strand.

Iedereen van de loopgroep reageerde enthousiast dat we er waren en dat we er goed uitzagen en hoe het ging met lopen. Wanneer we weer terug kwamen erg lekker allemaal! Ook lekker om te kunnen vertellen dat ondanks dat ik het 1 km maar volhou het wel een kilometer is!

Update van mijn huisje de bank is besteld! J

Nu op naar de volgende goede week!

Read more...

Woensdag 21-3

Even een berichtje tussendoor.
Ik lees namelijk altijd mijn blogs een dag later om te kijken of ik het er nog steeds mee eens ben.

Wat ik gister en eigenlijk de afgelopen dagen al merkte tijdens het schrijven van mijn blog is dat ik de laatste tijd veel op de automatische piloot doe. Gewoon niet nadenken over mijn gevoel of waarom ik mij zo voel maar gewoon gaan. Zoals een nuchtere Nederlander betaamd toch? (leuk stukje over nuchtere nederlanders). Nu heb ik hierover een gesprek gehad met mijn vriendin en ouders waaruit eigenlijk kwam dat ik teveel mijn gevoel wegdruk en dat het niet erg is om je af en toe gewoon te laten gaan ( huilen/boos zijn/kwaad of wat dan ook).
Nu is dit een ding waar ik al langer mee zit. Ik vlucht het liefst weg voor dit soort dingen verdring het en ga verder als 'nuchtere' Nederlander. Normaal ging dat goed en was er nooit echt een probleem. Maar nu staan soms de tranen hoog, de woede giert door me lijf, de machteloosheid staat tot aan me lippen. Terwijl ik liever alles in mijn handen hou. Mijn eigen gedrag, mijn eigen gevoel.
Op die momenten heb ik zoiets van LAAT ME ga niet vragen laat me met rust laat me gaan.
Of zoals Ramses shaffy zong

Laat me
Laat me
Laat me m'n eigen gang maar gaan
Laat me
Laat me
Ik heb 't altijd zo gedaan 

Nu zullen veel mensen zeggen het mag toch. Kijk wat er allemaal is gebeurd de laatste tijd! Je kan naar een maatschappelijk werkster of psycholoog of wie dan ook. Hulp zoeken is helemaal niet zwak. Zou ik dit horen van iemand anders zou ik precies hetzelfde denken.
Nu ben ik alleen niet iemand die zijn gevoelens op tafel legt of zoals mijn moeder het verwoord. Ik ben psychische hulp mijdend. Ik heb het niet nodig, ik kan het toch zelf. Het is toch logisch dat ik me zo voel, waarom zou ik dan daarvoor hulp zoeken.
Simpel gezegt. Ik ben heel erg analytisch ingesteld een echte Beta persoon. Sommige moeilijke dingen in het leven en vooral mijn gevoel en waarom ik mij zo voel bestaan voor mij uit reken sommetjes.

1(ik heb een zware tijd gehad)+ 1 ( ik heb geen zin om daarbij stil te staan)=2 ( ik voel me k*t) 

Voorbeeld: Ik liep vroeger bij een haptotherapeut voor ongeveer dezelfde dingen. "Bij haptotherapie staat de gevoelsbeleving van de cliënt en hoe hij omgaat met zichzelf en anderen, centraal. 'Haptonomie' betekent de leer van het menselijk gevoel en gevoelsleven". De therapie maakt vooral gebruik van aanraking.
Waarbij ik wel eens op een bank moest leggen en hij een hand op me rug legde en vroeg wat ik voelde hoe ik me voelde hierbij duwde hij als ik uit ademde. Het is een heel beklemmend gevoel. Totdat het nuchtere in mij het overnam.

Wat gebeurd er. Iemand oefent druk uit op mijn rug als ik uitadem. Daarna laat hij los. Waarom is het beklemend? Omdat het lijkt alsof je steeds minder adem krijgt. Is dit waar? Nee dus geen aandacht aan besteden en normaal blijven ademen op een gegeven moment houd hij wel op.

Nu loop ik al een tijdje met het gevoel dat ik er iets mee moet doen. Mede door het gesprek met mijn ouders. Maar ik zie het niet zitten want ik wil de touwtjes in handen houden. Het is normaal dat ik me zo voel. het hoort erbij. Ik mag een jaar revalideren daarna moet ik weer op 90% van me kunnen zitten. Bla bla bla ..
Misschien is het toch maar goed om hulp te zoeken... Maar zal het dit keer beter gaan?

Read more...

Week 15

Sorry, voor de late post ( was van plan elke zondag iets neer te zetten maar kwam er niet helemaal aan toe)

Zo weer een week voorbij. Met veel gedaan en veel ervaringen! Maar eigenlijk niet veel bijzonders meegemaakt.

Ik ben maandag een uurtje langer gaan werken. Het viel me heel erg mee tot ik rustig in de trein zat. Toen voelde ik m'n ogen wel branden. Maar aangekomen in Haarlem was het weer goed en voelde ik me erg lekker. Energie/ conditie revalideert het blijft iets wonderlijks vervelend!

Dinsdag was eigenlijk niet eens het noemen waard… maar toch! Dinsdag weer een dag verder! Owja … en urine sparen…

Woensdag  naar leiden naar controle naar geen idee wat hier nu weer uit gaat komen! De vorige keer was het niet negatief maar niet het nieuws wat ik hoopte! Dit keer was het echter allemaal erg lekker/leuk en goed nieuws! De nier functie is heel erg stabiel wat ze nog niet hadden verwacht en m'n bloeddruk is ook erg goed. Maar omdat gedurende de dag hij nog echt stijgt moet ik nog even de extra bloeddruk pil slikken. Mijn zout was perfect of eigenlijk bijna te perfect! Een mens heeft per dag hoogstens 6 gram zout nodig. Bij mij vanwege de nier en vanwege mijn bloeddruk moet ik echt zorgen dat ik daar niet teveel overheen ga. Nou het was perfect onder de 5 gram!

Verder het advies van de arts. Rustig aan revalideren. Met de nadruk op rustig L.

Donderdag was het weer werken geblazen. Als het goed gaat weer proberen wat langer te blijven. Het ging allemaal erg lekker. Aan het einde wel weer brandende oogjes en op het perron wel ff heerlijk in het zonnetje genieten van de zon!

Vrijdag De dag dat ik weer heb hardgelopen! Gewoon een Kilometer! Heerlijk! Samen met mijn vriendin. Rustig aan beginnen … nouja voor vroegere begrippen. Hartslag geen probleem, benen geen probleem, hoofd geen probleem! Gaan! Na 900 meter begon de verzuring! Het ging erg goed en heb er totaal geen problemen mee gekregen de dag verder.Buiten 1 km hardlopen

 Ik heb namelijk eerst nog kunnen klussen in mijn huis en hierna gewoon nog even het casino in!

In het casino vroeg de host of het een speciale gelegenheid was. Wel degelijk want het is vanwege mijn verjaardag, geslaagde transplantatie, 3 maanden goed doorgekomen en een eigen huis! Hiervan schrok ze wel. Ze wou wel even wat meer wou horen en ons daarvoor een drankje aanbood. Dus wij naar de kassa en naar binnen. Bij de deur werd ik alleen tegengehouden dat mijn tas met medicijnen etc. niet naar binnen mocht. Na uitleg te hebben gegeven mocht ik gelukkig wel met tas en al naar binnen. Binnen eerst even een rondje gekeken en zelfs even een uitleg gekregen over Blackjack ( nog nooit gedaan. :O ) Hierna zelf maar aan de slag. Maar ik had geloof ik ( gelukkig) al mijn geluk al gebruikt in de afgelopen maanden want bij elkaar heb ik misschien 2x een euro gewonnen maar daarna gelijk weer verloren. Maar ik heb heerlijk genoten en toen we naar huis ging was het veel later als ik had verwacht. Ik was wel moe maar voldaan en zeker niet in het rode!

Zaterdag: Misschien toch wat teveel gedaan gister. Ik was gewoon saggerijnig en bot en bleeh. Dit liet ik ook duidelijk merken naar de mensen om me heen. Niet echt lief want mijn vriendin wou me juist heel erg helpen. Wat een goede dag had kunnen zijn werd een dag met een grote BLEEEH stempel erop.

Zondag was een verademing na de vorige dag! Ik heb stad en land doorgekruist om mijn verf mogelijk te kunnen terugbrengen. Jammer helaas niet gelukt wat een stel koeien bij die @#$@#. Middags aan het klussen in me huis. Ik kon zelf mee helpen en schilderen zonder overal last van te hebben!! :O geweldig toch eindelijk zelf echt klussen in mijn  huisje! S ’avonds naar vrienden op bezoek heerlijk ouderwetse gezelligheid! 

Read more...

Donor Kant: week 15

De week van de donor.
Als ik terug kijk is dit een goede week geweest waar soms een dipje in zat.

Maandag was goed. Na het lesgeven nog wat energie over om 2,5 km te lopen. Omkleden en gaan. Rustig starten maar aan het eind was ik doodop. Moet even aan het hek hangen om op adem te komen, hartslag is hoog en gaat maar langzaam naar beneden. Conditie is echt nul.
Maar ontzettend goed gevoel dat ik dit gered heb.
Rustig naar huis gelopen, thuis even wat drinken, douchen en avondeten. Voel me goed.
Elke dag doe ik nu buikspier oefeningen, 3x 20 situps. En dan heb je ineens spierpijn in je buik!

Dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag stonden in het teken van lesgeven. Daar merk ik dat ik na anderhalf uur even pauze moet hebben. Mijn concentratie neemt af en het loopt dan niet zo als ik zou willen. Ik krijg last van hoofdpijn wat als de les is afgelopen snel verdwijnt. Maar ik moet dan echt even in een rustige omgeving zitten. Na 45 minuten kan ik het volgende blokuur vol enthousiasme weer geven.

Zaterdag weer de sportschoenen aangedaan. Prachtig weer, lekker zonnetje, lekkere temperatuur wat wil een loper nog meer. Dit keer 3 km gelopen, en het ging lekker. Wel weer doodop, maar er is vooruitgang. ’s Avonds naar de reünie van een jongerenkoor geweest. Leuk om mensen van 40 jaar terug weer te zien. Ik heb genoten van het meezingen en het feest erna natuurlijk.
Deze week duidelijk gemerkt dat bij grote psychische spanning mijn concentratie snel afneemt.

De week afgesloten bij vrienden. Altijd gezellig.

Read more...

Donor Kant: week 14

De week van de donor.
Deze week stond in het kader van het hervatten van het werk en natuurlijk het feest van Tim.
Op school heb ik de eerste lessen gegeven. Een blokuur dat bij ons anderhalf uur duurt kost me veel energie. Mijn concentratie neemt dan flink af. Meteen een lesuur daarna geven lukt nog niet. Dus dan maar een tussenuur om een beetje uit te rusten om daarna weer verder te gaan. Daarnaast goede afspraken gemaakt met de examenklas die ik les geef en daar consequent in zijn helpt ook heel goed.
Dinsdag hebben Tim en ik samen gezeten om te kijken hoe we de sponsering eventueel kunnen gaan opzetten. Ook hoe we eventueel lopers kunnen krijgen om mee te gaan naar New York om daar de marathon te lopen in 2013.
Afgelopen donderdag een stukje hardgelopen in een stralend schijnend zonnetje. De afstand was 2 km en ik herstelde redelijk snel daarna. Even een halfuurtje op de bank, lekker douchen, en door gaan. Fantastisch gevoel. Het lijkt wel of ik deze week weer wat extra energie terugkrijg.
Zaterdag het drieledige feestje van Tim. Drie maanden na de operatie, 26 jaar oud geworden en natuurlijk een nieuwe schitterende flat. (Moet nog wel wat geschuurd, geschilderd, laminaat gelegd worden etc). Het was ontzettend leuk om alle mensen die ons en vooral Tim de afgelopen tijd gesteund hebben even te zien en te spreken. Op naar de volgende week. Ben vol vertrouwen.

Read more...

Week 14

Mijn motto voor dit jaar!
2012 Now it is my turn!

Dit zou een feest week gaan worden! Waarom? Nou maandag was ik jarig! 26 jaar geworden een leeftijd die ik niet zou hebben gehaald zonder wetenschap en die ik niet in deze staat zou kunnen hebben meegemaakt zonder mijn vader! J Wauw en schrikbarend om te beseffen. Laatst zei mijn moeder ik hoorde laatst van iemand met een terminale nierziekte. Toen zei ik wouw, dat is echt erg! Maar dat is precies wat ik heb/had! :O

Dus maandag mijn verjaardag eerst een paar uur werken op m'n werk. Ik merkte dat het aardig lekker ging! Kon me beter concentreren als de andere keren. En het probleem voor me was een leuk probleem om mee bezig te zijn. Tijdens de terugweg in de trein merkte ik echter dat het kaarsje wel langzaam uit aan het gaan was. Dat zou een uur anderhalf rustig thuis zitten om weer bij te komen! Geen probleem want het echte feest zou pas a.s. zaterdag zijn. S ‘avonds het cadeau van mijn vriendin uitgepakt echt een heel vet canvas doek voor op de muur in mijn nieuwe woning! De rest van de dag lekker rustig aan gedaan. Het plan was om s ‘avonds met mijn vriendin te gaan eten bij mijn vaste restaurant! Echter deze was bezig met een nieuwe kaart dus het kon niet L Jammer!!!! Snel maar weer een afspraak maken!

Hierna zijn we de stad in gegaan om te kijken naar ene koelkast! Een goede grote hygiënische koelkast! Waarbij vooral gelet op het lang goed hygiënisch kunnen houden van groenten en vlees. Toen ik hier met een verkoper over sprak zei dan moet je deze koelkast hebben maar stuur ik je eerst naar de showroom want daar weten ze precies wat je dan moet hebben. Nou dat was ook echt zo! Die man leek wel alles te weten van wat ik nodig had en wist werkelijk alles van koelkasten!

Dinsdag veel dingen geregeld voor het feest lekker bezig geweest. Ook de koelkast bestelt! Die brengen ze zaterdag naar 3 hoog!  :O Het was eigenlijk een drukke goede dag! Ik merk de laatste tijd dat ik drukke dagen wel aankan als ik niet sport of werk. Doe ik 1 van die 2 wel dan moet ik daar mijn hele dag op aanpassen. Jammer maar hopelijk hoeft dat binnenkort stukken minder!

Woensdag de hele dag druk bezig geweest met het feest, financiën en rustig aan genieten. Wat een

Donderdag regelen, regelen en naar buiten kijken.

Vrijdag Eerst naar de ontspanningsmasseur! Cadeau van mijn ouders! :D. Heel erg raar weer op m'n buik liggen en dat iemand er zachtjes op loop te duwen. Het duurde ook wel even voordat ik echt kon ontspannen maar uiteindelijk was het echt heerlijk! Rustig aan gefietst naar huis lekker windje mee en thuis… Stress! Ik wou de boodschappen laten brengen maar alle tijden op zaterdag zaten al vol! Dus ik moest het nu regelen en ik kon niet teveel tillen en ik kon niet alles de trappen op brengen… Gelukkig wouden een vriend, zus, ouders en vriendin helpen met alles! Dus alles vandaag gekocht en in dozen klaargezet thuis. Het ging allemaal echt heel goed! Maar toen ik ging zitten om mijn medicijnen in het doosje te doen stortte ik in. Pfff moeie benen moe hoofd. Maar wel alles goed en fijn dat alles geregeld is.

Zaterdag de grote dag! Eerst s’ochtends de koelkast geleverd. Ze waren mooi op tijd alleen ze hadden de koelkast anders vervoerd dan ze hadden gezegd. Hierdoor moest hij 24 uur lang staan voordat hij aan kon. Jammer maar niets aan te doen. Hierna de sta tafels gehaald en de bar krukken bij mijn zusje. Alles in de berging en naar huis rusten. Ik heb toen 2 uur geslapen en ik had het nodig ook.  Hierna naar mijn huis om alle boodschappen, taart, stoelen, tafels naar boven te brengen. Hierbij geweldig hulp van een vriend, zus, mijn ouders en vriendin. Ik stond boven in de keuken en verdeeld alle dingen en bracht ze het laatste stukje. Binnen een uur waren we klaar. En konden de ballonnen opgeblazen worden en alles klaargezet worden

Nierstichting Tafel

Het feest staat in het teken van 4 dingen. Mijn nieuwe huis, Dat de 3 maanden voorbijzijn, dat alles na een heftige periode weer goed gaat, dat ik 26 ben geworden en iedereen bedanken voor hun steun in die tijd! Bij de ingang van m'n huis stond een grote tafel met een pot voor donaties aan de Nierstichting en folders voor donor te worden.

Om 20:00 begonnen het en gelijk al veel mensen binnen er zouden rond de 40 mensen komen :O Geweldig ik had niet verwacht zoveel mensen! Het was echt gezellig en het deed echt veel met me om zoveel mensen te zien. Het is altijd jammer dat je ¾ van de mensen niet zoveel kan spreken als ik zou willen. De avond vloog voorbij maar rond 22:30 merkte ik dat het vele lopen en praten hun tol begon te eisen. Dus toen ben ik meer gaan zitten en praten het was gelukkig al een beetje rustiger. Langzamerhand ging het kaarsje uit. Om 23:30 ging het echt uit en vroeg ik de gasten om te vertrekken zodat ik naar mijn bed kon. Alle gasten die er nog waren hebben toen nog geholpen met opruimen en de tafels en stoelen naar beneden brengen. Die moet ik maandag gaan opruimen.

Het was echt magisch het feest en heeft me echt heel veel goed gedaan! Ik was zo blij om mensen te kunnen spreken die ik alleen nog maar via sociale media op de hoogte kon houden of bedanken.

Lekker genieten van het weer bij het wedt

Zondag was een dag van rust. Na het nemen van me pillen om 8 uur en 8:30 weer mijn bed in gekropen en pas weer om half 12 wakker geworden. Ik voelde me nog moe en duf… Pfff het hakt er wel in.

Maar na een beetje bij komen, eten en op de bank zitten bleek het gewoon suffigheid te zijn van het lange slapen!

Hierna genoten van een fietstochtje en een wandeling om het wedt ( meertje). Wat een geweldig weer!

Op het moment ben ik wel moe maar echt voldaan van deze week. Het was een magische week waarin ik wel downs had maar eigenlijk geen tijd had om me daar echt druk om te maken.

Read more...

Donor kant: Week 13

De afgelopen week stond in het kader van de 3 belangrijke zaken.
Het is drie maanden gelden dat de niertransplantatie heeft plaatsgevonden.
Het was de week van rust. Ik had vakantie. De voorjaarsvakantie.
Deze week heeft Tim de sleutel van zijn huisje gekregen en we hebben deze week het een en ander opgeknapt. Schuren, verven en wat al niet meer.

Ik merk dat ik weer wat meer energie krijg en het ook langer kan volhouden. Een stuk fietsen, winkelen in de stad met af en toe even zitten en daarna weer terug fietsen gaat me goed af.
Kan dan ’s avonds ook nog wel het een en ander geconcentreerd doen. Dus volgens mij gaan we de goede kant op.

Deze week ook voorbereidingen gedaan voor de klas die ik weer les ga geven. Ze moeten over 2 maanden klaar zijn voor hun examen wiskunde voor de vmbo-t. Dus dat wordt werken voor ze.
Ik merk dat ik anders over werk denk door alles wat er gebeurd is en dat vind ik en mijn omgeving goed.

Read more...

Week 13

Week 13

Zo mensen week 13 is alweer voorbij! Jeetje, wat gaat dat snel! Deze week begon zoals ik maandag al had gezegd met een bleh gevoel en veel nadenken. Nou de rest van de week was stukken beter! J

Dinsdag ben ik na een paar uur ijsberen thuis naar buiten gestuurd door m'n moeder om hard te lopen! Na een moeilijk begin waar m'n hartslag naar de 99% van mijn maximale hartslag ging. Ging alles volgens plan en liep het eigenlijk heerlijk! Mijn plan was 800 meter misschien een kilometer te gaan. Na 700 meter ging het zo lekker dat ik besloten heb om tot dat ene paaltje gaan dit bleek 750 meter! Gedraaid en zag dat m'n hartslag goed rond de 160 slagen per minuut bleef! Geweldig! Na ongeveer 1 kilometer kwam de echte verzuring en zware benen. Maar nog steeds een mooie hartslag van rond de 164! Dit moet ik nog wel 600 meter kunnen volhouden! Ennnn dat is ook gelukt! Ik heb gewoon 1,6 km gelopen! (Jammer genoeg zijn de gegevens op mijn hartslag gegevens corrupt geraakt dus kan ik ze niet linken) De rest van de dag redelijk rustig aan gedaan en mijn zusje geholpen met een lamp ophangen. Geen verschijnselen dat ik in het rood loop! Geweldig ik voel me sterk. Zeker voor de controle morgen bij LUMC.

Woensdag de 5^de dag dat mijn bloeddruk erg goed was! De onderdruk steeds onder de 80! Dat is gewoon erg mooi! Wel een hele hoge hartslag als gevolg van de training van gister. Hierna met de trein naar het LUMC geen problemen of zieke mensen tegenover me. Daar aangekomen geprikt en urine ingeleverd. Hierna kon ik gelijk door naar de arts voor gesprek over hoe het gaat.  Deze gesprekken bestaan uit 3 dingen. Hoe gaat het. Hoe zijn je waardes. Heb je nog medicijnen nodig. Alles zag er goed uit. Maar de laatste keer was er 24 uur bloeddrukmeting gedaan. Hieruit bleek dat ik gedurende de dag toch nog redelijk hoog met bloeddruk zit. Daarom mocht ik (nog) niet stoppen met 1 van de bloeddruk pillen. Maar omdat mijn nacht bloeddruk erg mooi was wordt er mogelijk een 2^de keer 24 uur lang bloeddruk gemeten.

Op de weg terug viel ik echt in een dip … de eerste keer iets minders op de weg. Het is niet slecht het is jammer…

Thuis bleef ik heel erg bleh! Totdat ik samen met mijn ouders en zusje naar mijn huis ging om te klussen! Ja, ik heb een nieuw eigen huis!

Donderdag gewerkt erg lekker nog steeds om buiten de deur te denken en buiten de box te denken op m'n werk. Mijn werk bestaat daar nu uit minder prioriteiten projecten die echt nog moeten gebeuren.  Hierna naar de bouwmarkt om alle spullen te halen om te schilderen a.s. Zaterdag! Ja, dan gaat het echte werk beginnen. De gehele dag wel last gehad van de training van dinsdag! Pff echt moeten boeten voor het te ver lopen L.

Vrijdag het huis klaar gemaakt om te schilderen. Alles klaar is voor morgen! De rest van de dag gerust… de training blijft er echt in hangen. Ik ga zondag en maandag echt rusten om bij te komen!

Zaterdag om 12 uur komen mijn vrienden schilderen! Zelf mag/kan ik niet veel doen behalve dan alles klaar zetten en zorgen dat ze doorkunnen. Zodra ik maar iets teveel doe heb ik een hoge hartslag en kan ik een uur lang gewoon niets doen. Ik ben juist de klusser de doener en nu moet ik gewoon rustig aan doen en ondersteun ik de echte klussers. Misschien dankzij dat ging het enorm hard! We zijn veel verder dan ik van te voren gedacht had! Geweldig maar nu eerst 2 dagen rust!

Zondag eerste rustdag en ik merkte ook echt dat ik het nodig had! De dag rustig aan begonnen met een heerlijk ontbijt en hierna naar de bouwmarkt voor kleurstrookjes en een afscheidsfeestje voor mijn zwager die 2 maanden naar Azië gaat. Op het moment ben ik moe maar voldaan over deze week! Heerlijk!

Read more...