Maandag 27-2-2012

Zoals misschien wel tussen de regels te lezen was gister. Was het niet mijn beste dag/bui en daardoor ook niet echt een lekker blog bericht om te lezen vandaag een herkansing. Vorige week was een heerlijk week met hans Liberg als toppunt! 

Vandaag dan weer aan het werk geweest waarbij ik ook echt heb kunnen werken in plaats van m'n computer updaten en een email schrijven naar mijn collega’s. Ik heb heerlijk aan 2 problemen kunnen werken en ben hier 2 uur mee aan de slag geweest! Het voelt echt weer heerlijk om mijn hersenen zo op die manier te kunnen laten gebruiken. Het is vermoeiender dan ik besefte maar wel een enorm voldaan gevoel erover. Het is ook heerlijk om te merken hoe mijn baas ermee omgaat ongeveer iedereen die ook maar een stap de kamer in zet krijgt de vraag ben je ziek. Om gek van te worden maar geweldig om mee te maken!

Vandaag was ook de 3^de achter een volgende dag dat ik een hele goede bloeddruk had 131/78. Bij 5 dagen achter elkaar een onderdruk onder de 80 mag ik stoppen met 1 bloeddruk medicijn! Dus nog 2 dagen te gaan! Dan worden het 19 pillen die ik op een dag slik i.p.v. 20!

Vandaag een kleine planning gemaakt van de rest van de week! Ik een planning maken? Echt wel! Ik ben nooit zo goed geweest in plannen, ik kon nooit zeggen wat ik over een uur aan het doen zou zijn en wat mijn plan voor een dag was. Ik kon zomaar op mijn fiets stappen en gewoon een stuk gaan fietsen.

Nou dat heb ik vandaag ook gedaan! Ik heb na mijn werk een uur lang even gerelaxt en toen ( met wat aanmoediging van m’n moeder) mijn fiets gepakt en een groot stuk gefietst. Geen idee waar ik heen zou gaan. Maar na een aantal doelloze bochten bleek dat ik al een stuk van de halve marathon van Haarlem aan het fietsen was. Toen maar het grootste deel van het parcours gefietst. Eigenlijk best raar zo kan je het hele stuk lopen op een snel tempo en nu op de fiets zit ik af en toe te hijgen na een heuvel en ik ga niet eens hard. Maar de weg naar beneden was dan echt heerlijk de wind over m'n bijna kale hoofd … Brrr maar wel de gedachten even stil even alleen zijn.

Alle support van iedereen is geweldig en ook hoe ik nu thuis kan zijn en de steun van ouders en vriendin is echt overweldigend maar waar denk ik mijn bleeh gevoel van de laatste paar dagen vandaan kwam was ook de drukte constant mensen om je heen die op je letten en die naar je kijken of alles goed gaat.

Het is niet zo dat ik het niet wil uitleggen hoe ik me voel en wat er allemaal is gebeurd en ook zeker niet dat ik niet dankbaar ben voor alle steun maar blijkbaar moet ik vaker mijn eigen wereldje en rust opzoeken!

Aankomende donderdag zijn er precies 3 maanden voorbij en mag ik in principe weer een groot portie meer en is de meest kritieke periode voorbij! Geweldig veel zin in! 

Read more...

Week 12

Week 12

Na de drukte die ik me de afgelopen dagen allemaal heb gemaakt om mezelf en om alles om me heen - ook wel de negatieve gedachtes en gedoe - was het deze week mijn doel tot rust te komen en weer meer te gaan genieten van de dingen die gebeuren en die ik zelf in gang ga zetten/heb gezet! Zoals; mijn nieuwe huis, sponsoring, genieten van de mooie dingen die langskomen! Ik denk dan ook dat dit een heel korte blog gaat worden J

Nou met genieten begon ik op maandag! Oftewel … Chil! Mijn ouders kwamen terug van hun relax weekendje. Dus schoonmaken en zorgen voor het eten stonden op mijn lijstje voor vandaag. Nou daar was ik heel snel klaar mee. De rest van de dag heb ik eigenlijk heel rustig zitten genieten van muziek en van bezig zijn met het sponsorproject!

Dinsdag was een spannende dag. Op mijn werk had ik een gesprek over hoe ik weer zou beginnen met werken. Hoelang, wanneer en onder welke omstandigheden. Spannend, maar het werd me heel snel duidelijk dat de dingen die ik graag wil bij mijn terugkomst geen belemmering of problemen waren voor hen. Geweldig hoe daar wordt omgegaan met mijn omstandigheden! De rest van de dag ging heel snel voorbij. Ik was best moe en voelde me opgelaten over m'n werk. Ik ga maandags en donderdags werken en in het begin maximaal 2 uur, waarbij ik heel goed op mezelf moet blijven letten! Het probleem is dat ik vaak te laat merk dat ik in het rood ga lopen.

Woensdag was een rustige dag, heerlijk relaxed. Het is precies 12 weken geleden dat ik geopereerd ben en het is echt geweldig hoe het gaat! Moeilijk met stukken, maar soms had ik verwacht dat het nog moeilijker zou gaan! Het beeld dat ze schetsen in Leiden is aardig terughoudend. Gelukkig heb ik dat niet heel erg mee hoeven maken en kon ik snel weer beginnen met het opbouwen van m'n 2^de leven!

De dag ben ik eigenlijk grotendeels bezig geweest met voorbereiden voor werk, een nieuwe fiets zoeken, papieren in orde brengen voor m'n huis, nadenken en gespannen zijn voor morgen! Wat gaat er allemaal gebeuren, hoe gaat de treinreis, is er geen drukte? Krijg ik geen last van dingen of hoe reageren mijn collega’s...? Ben ik de volgende dag niet gesloopt en is het niet nog teveel…?

Donderdag begon m'n dag met PILLEN: oe wat toevallig! Hierna heb ik alles gepakt en klaargemaakt om naar werk te gaan. Op naar de trein, daar de rustigste coupe gepakt. Zit er geen zieke tegenover me? Rustig zitten en genieten van heerlijke piano Disney muziek! Je kunt zeggen wat je wilt, maar het werkt geweldig op je humeur en een beetje op de spanning! Op m'n werk aangekomen werd ik gelijk heel lekker ontvangen en ben ik begonnen met een mail sturen naar m'n collega’s. Dit om duizenden vragen te voorkomen, waarbij sommige toch emotioneel zwaar zijn. Daarna heb ik met m'n collega’s geluncht en een aantal andere collega’s kwamen even langs om te vragen hoe het ging. Uiteindelijk heb ik bijna 2 uur gewerkt en een half uur geluncht! Ik voelde me lekker het was gezellig als vanouds, maar ook spannend. Tijdens de reis erheen heb ik ook gehoord dat ik morgen het contract voor mijn huis kan tekenen! Heerlijk, alles gaat gewoon lekker vandaag en het leukste moet nog komen! Vanavond ga ik naar Hans Liberg! Ik vind hem echt een kunstenaar in humor en op de piano! De avond was echt geweldig! Heerlijk gelachen en genoten van de voorstelling zonder al te veel aan alle dingen te denken!

Vrijdagmiddag heb ik het contract van mijn nieuwe huisje getekend en gelijk rondgekeken wat er moet gaan gebeuren en wat ik precies wil. Pfff veel om over na te denken en er moet echt veel gaan gebeuren! Schoonmaken en schilderen vooral! Maar eerst m'n oude kamer leeghalen en schoonmaken.

Zaterdag begon lekker rustig, waarna ik mijn huis ging laten zien aan mijn zusjes en nog een keer goed heb gekeken wat er allemaal moet gebeuren. Daarna de stad in met mijn zusje en vriendin. Tijdens het shoppen merkte ik dat ik het best zwaar had. Ik liep niet in het rode, maar was gewoon moe, zware benen. Vroeger kon ik dan doorzetten, maar dit keer lukte het niet. 'S middags het huis aan mijn ouders en vrienden laten zien. Hierna lekker thuis gezeten en gerust!

Zondag was een drukke dag: m'n oude kamer compleet leeggeruimd en opgeruimd. Alles naar m'n nieuwe berging verplaatst.

Op dit moment ben ik moe maar voldaan. Het was echt een rustige week. Ook al betreur ik het dat ik deze week niet echt heb gesport. Maar ik ben elke dag wel goed in beweging geweest. Maar volgende week gaan we er weer voor sporten en opbouwen! Ook beginnen met werken aan mijn huis; schuren schilderen en wat nog niet meer! Het wordt een drukke week. Kijken hoe dat gaat.

Read more...

Donor Kant: Week12

Deze week was een rustige, alhoewel!!
Maandag was nog een deel van het weekend in Bergen. We zijn Naar Bergen aan Zee gereden en hebben een flink stuk langs de kust gelopen. Het was aan de koude kant als je tegen de wind in liep. Met de wind mee kregen we het weer warm.
Dinsdag was een rustige dag.
Woensdag donderdag en vrijdag weer enkele uren naar school geweest. Nog geen les gegeven maar wel zaken als planners, schoolonderzoeken en proefwerken gemaakt. Dat verlicht mijn invallers iets.
Vrijdag met mijn leidinggevende afgesproken wat ik na de vakantie ( dat wordt de komende week) zal gaan doen. Klas vmbo-t 4 wordt de eerste klas die ik ga overnemen. Het is niet de makkelijkste klas, maar de schoolleiding vond het deze klas het belangrijkste om mee te starten. Daarnaast ga ik enkele uren huiswerkklas geven samen met een andere leerkracht. Elke week gaan we evalueren hoe het gaat. Een schooldag vraagt zoveel energie dat ik weinig tot niets over heb voor andere zaken.
Ik ben nu drie weken naar school geweest, de eerste week ging goed, de tweede was zwaar, de derde was wat op en neer.
Op vrijdag heeft Tim de sleutel van zijn nieuwe woning gekregen. Samen met Mirjam en Tim zijn we door het huis gelopen en de punten aangegeven die verbeterd moeten worden.
Zaterdag geen bijzondere zaken gedaan.
Zondag hebben we, Tim, Mirjam, Marijke (mijn vrouw) en ik de kamer van Tim leeg gemaakt en de spullen weggebracht naar zijn nieuwe woning.
Dat was voor mij een zware inspanning, maar na 2 uur op de bank gezeten te hebben kwam de energie weer een beetje terug.
Deze week geen sport gedaan, maar door het zonnetje van de afgelopen dagen en de daarbij lekkere temperatuur krijg ik weer zin om wat buiten te gaan lopen in plaats van de crosstrainer binnen. Wie weet gaat het er de komende week van gebeuren.

Read more...

Week 11

Zo de afgelopen week was het een niet zo goed einde. Ik had een baal bui en ook. Het crosstrainen hielp enigszins tegen de bui maar m'n energie raakte heel snel op, doordat het emotioneel allemaal werd weg geslurpt. Die avond ben ik naar m’n zusje gegaan. Daar heerlijk gegeten en film gekeken. Op de terugweg naar huis kwam ik er achter dat m'n energie niveau zat ver in het rood. Ik had het gevoel dat ik oververhit was terwijl het buiten vroor. Ik voelde dat m'n hartslag enorm hoog was. Pfffff toen maar gevraagd of mijn vader mijn vriendin naar huis kon brengen. Ik zag mezelf niet met die ijzel en een super korte concentratie gaan rijden.

Die nacht goed geslapen ook al met grootste moeite in slaap gekomen. Met een hartslag van 100+ is dat toch echt een ander verhaal!

Maandag het zou een spannende dag worden! Iemand van de Nierstichting zou langskomen om te praten over de mogelijkheden van sponsering. Wat zeg je nu sponsering? We ( m’n pa en ik) willen met het project New York 2013 meer doen dan alleen maar hardlopen. We willen ons laten sponseren voor de Nierstichting. Hiernaast willen we ook meer bekendheid geven aan donatie's bij leven en bij dood. Maar meer hierover komt nog wanneer we de lijnen wat duidelijker hebben.

Het gesprek was gezellig en goed! Het bleek dat de ideeën en de dingen die we al gedaan hadden eigenlijk het gene was wat ook door hun zou worden aanbevolen. Ze gaan een pakket opsturen met spullen om mee te kunnen beginnen!

Verder de gehele dag ongewild rustig aan moeten doen. Bij h et minste of geringste een hartslag van hoog! Bij het meten ’s ochtends was hij 114… waar hij normaal tussen de 75 en de 85 zit. De nadelen van in het rood lopen gister…. Bleeeh!! Stom gedoe. Vroeg naar bed maar! Ik moet echt beter gaan opletten wat ik doe en hoe ik mijn dagen invul! Vannacht wel goed in slaap gevallen!!

Dinsdag was het stukken beter! Nog niet zoals het was maar stukken beter! M'n hartslag was redelijk normaal 89 bij de meting. De hele dag rustig aan gedaan. In de middag ging ik lekker een stukje fietsen heerlijk! Camera mee mocht er iets zijn wat de moeite waard is te fotograferen… Ik was nog geen 15 minuten rustig fietsend de deur uit of een lekke achterband! Nee toch mega irritant. Wil je eindelijk wat doen… Opgehaald door m'n pa met de auto … een beetje een baaldag dit … maar wel 1 in het teken van bijkomen.

Nieren je komt ze ook overal tegen!

Na een goede nacht toch weer wakker geworden met een hoge hartslag! Pfff gelijk maar kijken naar mijn waardes alles perfect zelfs mijn hartslag… hij voelt alleen zo hoog! Na douche en trap op en trap af weer gekeken hartslag 125 …pff te hoog niet lekker hoog! Gaat dat echt nog wel naar beneden ooit? Vandaag wel weer lekker naar buiten fietsen samen met m'n pa en ook lekker door de stad gebanjerd.

De nacht was een ander verhaal ik zat erdoorheen ik was kapot! Ik wou niet meer het voelde allemaal alsof ik het niet meer aankon dat eindelijk na 7 maanden van ziek zijn, transplantatie en revalideren mijn wil gebroken was. Dat de deur die mij overeind hield nu open gevlogen was en alle shit over me uitgooide. Bleeeh! Alles raakte me alles was teveel… Toch nog goed met mijn vriendin kunnen bellen en een heel stuk rustiger kunnen slapen!

Donderdag Yehaaa wat een verschil met gister ( nacht). Ik voelde me sterk en goed! Vandaag ga ik kijken naar mogelijk mijn nieuwe kamer! Ik heb er zin in! Het voelde allemaal wel lekker maar ergens tussen mijn oren sluimerde de gedachten van niet teveel niet teveel doen.

De woning was mooi en groot! Veel van wat ik in een woning wil zit erin! Het staat niet te ver van de stad en heeft ook Ov in de buurt! Nou perfect toch! Ik moet voor morgen 12 uur beslissen wat ik wil… Ondanks alles is het wel twijfelen … is het niet teveel, te duur of te groot. Ik ga er een heerlijk nachtje over slapen!

Vrijdag: Ik heb de woning genomen en ik sta eerste op de lijst dus 90% zeker dat ik hem krijg. Hierna komt er een controle op mijn gegevens en als alles goed is krijg ik de sleutel! S ’middags ben ik naar de stad gegaan met mijn vriendin. Met wat pauzes toch wel de hele dag door de stad gebanjerd op en neer de winkelstraat door. Gezellig, vermoeiend maar zeker de moeite waard!

We gaan ervoor! 

Vandaag gingen ook mijn ouders een weekendje de deur uit. Even met zijn 2en zijn en bijkomen! De hele dag in de weer geweest. Ook de spullen van de Nierstichting zijn binnengekomen! Nu heb ik er helemaal zin in! S ’avonds kon ik echt wel merken dat het weer een redelijk drukke dag was maar niet zo erg als afgelopen zondag gelukkig. Voor de zekerheid maar ook omdat ik benieuwd was m'n temperatuur genomen... 36,3 graden. Helemaal goed dus! Verder gebeld met de Arbo arts. Ik mag weer werken! In het begin dinsdag en donderdag 1 a 2 uur in de week. Nu overleggen met mijn werkgever hoe we dat gaan oppakken!

Na een heerlijke nacht… het wisselt toch sterk tussen goede en slechte nachten! Was het zaterdag ( werkelijk?? :P) Het zou vandaag een rustig aan chill dag worden met veel gehang, kijken naar spullen voor mijn kamer en s ’avonds gezellig mijn zusje op bezoek voor mijn zelfgemaakte zoutarme pizza!

Zondag gingen mijn zusjes en vriendin naar de huishoud beurs ( jawel! ). Ik was bijna de hele dag dus alleen thuis. Pfff na een paar uur nuttig bezig zijn geweest merkte ik dat ik meer afleiding nodig had… of eigenlijk betere of geen idee. Ik ben toen wat gaan kijken naar spullen voor m'n kamer en bedenken wat voor kleuren etc. wil hebben. Pff dit wordt ook nog een groot project allemaal leuk maar wel spannend!

De gehele dag eigenlijk opzoek geweest naar afleiding of dingen te doen. Alles wat ik wou lukte niet of maar half. ’s Middags lekker een stuk gefietst even mijn hoofd leeg.

’s Avonds gezellig met de huishoudbeurs bezoekers gegeten. Hierna m’n vriendin naar het station gebracht… De eerste nacht sinds lange tijd weer echt helemaal alleen… benieuwd…

Het viel allemaal mee het was in bed gaan liggen en ik sliep al heel snel voor de helft … drie kwart.

Een lekkere nacht

Het was een week van ups en downs.. Maar uiteindelijk wel een goed gevoel over!

Read more...

Donor kant: Week 11

Een lekkere week gehad die ontzettend goed afgesloten is.
Dinsdag de 14 februari mijn vrouw een verwen pakket gegeven bij een schoonheidsspecialiste.
Tijdens haar behandeling ben ik de sportzaal in geweest. Eerst wat in gefietst, daarna wat apparaten gedaan voor zowel de schouders en borst. Daarna rustig geprobeerd wat aan de buikspieren gedaan. Voor het eerst sinds de operatie, dus rustig aan en weinig gewicht. Het voelde prima. Even koffie drinken en dan de loopband op. Eerst rustig, dat gaat goed, dus de snelheid wat opvoeren. Na enkele minuten weer even wat sneller. De teller staat op 10.3 km/u en het gaat!!!!! Fantastisch. Na 12 minuten, 2 km, uitlopen en rustig een kop koffie en wat energiedrink drinken. Het voelde goed, wel moe.
Woensdag, donderdag en vrijdag enkele uren naar school geweest. Vrijdag moest ik toegeven dat dat best vermoeiend is. Nog twee weken en dan ga ik weer voor de klas. Rustig aan startend met één klas.
Vrijdag vanuit school eerst mijn vrouw ophalen en daarna door naar Bergen (NH). 3 overnachtingen in een hotelletje, lekker uitrusten, shoppen (goed geslaagd!), wandelen en lekker eten. Lekker samen met mijn vrouw alleen voor het eerst sinds dat Tim te horen kreeg dat hij nierfalen had.
Op naar de volgende week.

Read more...

Vaders kant (donor) week 10

Deze week voelde ik me goed, ben woensdag, donderdag en vrijdag enkele uren naar school geweest. Dit was indrukwekkend en vermoeiend. Donderdag heb ik een lesuur bijgewoond. Het kwam bij mij als druk over en na 40 minuten had ik barstende hoofdpijn en ben de klas uitgegaan. Die zelfde middag moest ik bij de arbo-arts verschijnen en bespreken hoe ik zou re-integreren.  Zelf had ik gedacht om begin maart weer volledig te gaan werken, de arts had daar toch andere gedachten over. Na mijn verhaal gehoord te hebben zei hij dat ik hooguit voor 50% mag beginnen in maart. Ik moet eerst veel meer energie verzamelen. Dit viel mij een beetje tegen, mijn omgeving vindt het juist goed dat ook een arts zegt eerst rustig aan te moeten gaan beginnen.

Op school de volgende dag met mijn leidinggevende besproken en volgende week gaan we kijken hoe we die 50% gaan invullen de eerste tijd. Welke klas of klassen ik weer les ga geven en wat ik er eventueel naast ga doen.

Vrijdag weer op de crosstrainer gestaan. Na 15 minuten gestopt. Mijn hartslag was weer opgelopen tot 158 en de herstelhartslag in 1 minuut was 3 slagen, jeetje wordt het dan nooit beter. Na twee minuten gelukkig 40 herstelslagen. Er is verbetering. Zaterdag eveneens op de crosstrainer gestaan. Ging goed, wat langzamer getrapt waardoor de hartslag niet erg snel opliep. 20 Minuten kunnen volhouden, herstel hartslag in 2 minuten was nu 42 slagen.  We gaan vooruit!!!!!!!!

Na zo een inspanning komt er niet veel meer uit mijn handen. Wat lopen gaat nog wel, maar iets intensief en geconcentreerd doen is er even niet bij. De arbo-arts had gelijk, ik moet echt van nul beginnen en rustig opbouwen.

Read more...

Week 10

6 t/m 12 februari 2012

Brr wat een koude week! Het is fantastisch om te zien hoeveel mensen er op het ijs zijn gaan schaatsen. Af en toe leek het wel een oud schilderij vooral met de mooie witte achtergrond.

Pieter Bruegel (de Oude) - Winterlandschap met schaatsers

Deze keer wel weer een aantal rustige dagen. Af en toe is het wel lastig om het weer op te pakken. Hoe dat komt besefte ik niet zo goed totdat ik naar 24 uur met… keek op tv. Waar dit keer jochem myjer te gast was. Hij vertelde openhartig over zijn operatie ( tumor in zijn ruggenmerg) en de dagen vooraf en naderhand. Ook vertelde hij hoe hij zich op dit moment voelde. Hierin beschreef hij eigenlijk precies hoe ik me ook vaak voel. De auto en motor zijn hetzelfde echter de benzine gaat veel sneller op. Ik wil zo graag alles weer doen. Kilometers kunnen rennen of niet bang zijn voor uitglijden en daarbij iets te beschadigen. Het speelt overal in mee maar is het vooral je hoofd die je parten speelt? Of is het ook een gegronde angst? Deze week was wel te merken dat de motor weer steeds efficiënter gaat lopen.

Maandag was een beetje vreemde dag. Ik had niet zoveel puf of zin om iets te doen. Uiteindelijk hebben we mijn oude kamer opgeruimd. Dankzij de urgentie kan ik snel een nieuwe kamer vinden! 1 waar ik geen gedeeld douche en toilet heb! Nu moet ik alleen wel m'n oude kamer leegruimen. Hierbij heerlijk geholpen door mijn vriendin en later mijn ouders. Zij waren eerst naar Leiden geweest voor controle.

Ze hebben daar met een chirurg gepraat en met de coördinatrice van de operatie. M’n vaders bloeduitslagen worden elke keer weer beter! De wond zag er goed uit. Ze zeiden alleen dat het wel heel snel was om zo weer op de crosstrainer te staan. Hierbij moet hij ook goed naar zijn lichaam luisteren! Staat hij na 15 minuten te wankelen naast de crosstrainer is hij echt over een lijn gegaan.

De volgende dag was een rrr dag rust relaxen en regelmatig pillen nemen. Vandaag heerlijk gewerkt aan mijn programma en geleerd. Gewoon lekker!

Bonk bonk Toch echt gaaf om te zien!

Woensdag was het controle dag in Leiden. Maar ook de dag dat ik zou horen of ik zou overstappen op nieuwe medicijnen vanwege de studie waar ik aan mee doe. Hiervoor moesten ze wel eerst nog wat testjes doen. Oftewel kom maar om 8:30 in leiden… Dat betekent om 7:15 hier uit huis …  brrrr koud en vroeg! In Leiden aangekomen eerst bloed laten prikken, dit keer niet geteld maar ik denk een buisje of 15… stelletje bloedzuigers! Het is voor het goede… Maar het is wel van mij!! :D hierna door naar hart echo. Waar ze hele mooie filmpjes van m'n hart hebben gemaakt. Hij bonkte mooi! Het blijft toch gaaf hoe ze dat kunnen laten zien! Hierna ben ik naar het bloodflow onderzoek gegaan waarbij ze de flow van je nek naar je lies meten. Hoe dat in zijn werk gaat. Ga maar liggen, ik druk even een pen hard in je nek en daarna in de bovenkant van je lies! Voelde wat vreemd want blijkbaar lagen mijn bloedvaten niet echt aan de oppervlakte. Ze moest dus aardig drukken om erbij te komen!

Echo echo cho van me hart 

Maar na een 3 tal keren had ze genoeg goede gegevens, nu konden we richting de arts voor het gesprek over mijn bloedwaardes (Mijn zout gehalte was perfect! 6 gram of 104 mmol). Mijn bloeddruk was ook perfect 123 over 77! Dit is pas de 3^de keer dat de onderdruk onder de 80 is! Verder zag het er ook allemaal goed uit. Ik kreeg echter ook te horen dat ik in de controle groep zat voor de studie, ergens erg jammer want ik heb wel bijwerkingen van de prograft ( Trillende handen en af en toe zweet handjes). Maar ik ben er wel blij dat ik m'n oude vertrouwde medicijnen hou. Ik weet hier de bijwerkingen van. Het is het meest gebruikte medicijn als afstotingsonderdrukkers. Na een kop thee kreeg ik een belletje van het onderzoeksbureau. Dat ik nog een 24uurs bloeddruk meter om moest hebben. Dus weer terug naar de nierafdeling en dat ding maar gelijk om. Dan ben ik er morgen vanaf! Pfff wat een stom ding is dat het gaat af om de 15 minuten en beweeg je een beetje pompt hij hem gelijk nog voller op!

Hier ergens zit die ader echt!.... toch?

Toen was het tijd om naar maatschappelijk werk te gaan. Om te kijken hoe het gaat in me koppie. Dit vanwege toch wel het piekeren wat ik wel doe en het gevangen voelen. In je eigen wereld van veiligheid en ook het onvermogen om bepaalde dingen uit handen te geven. Tijdens het gesprek bleek wat ik zelf al had bedacht en gemerkt had dat sinds ik weer mag sporten en meer mag doen auto rijden, fietsen. Ik veel meer buiten mijn eigen wereld kom en lekker weer dingen ga doen buiten. Hierdoor kan ik het piekeren ook veel beter onder controle houden en meer relativeren. Oftewel het voelt enorm prettig!

De gehele dag ben ik nog bezig geweest met allemaal dingen. Dus ik heb geen idee hoe mijn bloeddruk eruit moet hebben gezien maar ik denk dat ze een aardig gevarieerde waardes binnen krijgen!

Nieuwe naam voor dit ding:Bloeddrukmonstermeter!
Houd je de gehele nacht bezig!

Ik was zo blij toen bleek dat dat bloeddrukmonster overging op 1x in de 30 minuten kijken naar je bloeddruk! Misschien een beetje minder gebroken nacht! Lekker slap .. BZZZzzzz oppompen! Nu heb ik een half uur om te gaan slapen dat moet lukken! Hoelang heb ik nog hoelang heb ik hoelang zzzz BBZZZZZ AAARGH! Stom onding! Uiteindelijk toch nog in slaap gevallen maar wat een onding! Ik slaap het liefst met m'n handen onder mijn hoofd waarbij m'n elleboog gebogen is, hierdoor pompt dat monsterding die band op naar 280 ... oftewel ik werd anderhalf uur later wakker van een pijnlijke arm en hand schreeuwend om bloed! En dat ding stopt dan ook niet nee het gaat rustig aan naar 260 200 180 150 100 80 60 30 en geeft dan aan fout over 120 seconden doe ik het nogmaals! Dus liggend op m'n rug doodstil de meeting gehad ondertussen een tintelende geniepig prikkende arm en hand IRRITANT en zelfs pijnlijk!!! Na een goede meting dat ding af en lekker even rondlopen! Ik had een half uur! Dit was ongeveer het verhaal van m'n hele nacht! Gemiddeld anderhalf uur geslapen en dan weer wakker geworden door een pijnlijke arm!

Toen was het alweer donderdag! De dag van veel plannen weinig doen. Ik verwijt dit deels door mijn gebroken nacht! Pfff

Na een extra lange nacht was het lekker weer vrijdag! ‘s Ochtends lekker opgestaan even gerelaxt en toen op de crosstrainer! 15 minuten proberen m'n hartslag onder controle te houden! Dit lukte perfect! Zo dat is een lekker begin van de dag! Crosstrainer; 15 minuten lekkere hartslag! Hierna op de fiets met m’n pa meegegaan naar zijn werk even zijn collega’s gedag zeggen en laten zien waarvoor hij nu al een tijd lang thuis zit. Op de terug weg even langs het dialyse centrum gegaan waar ik 3 maanden lang gedialyseerd werd. Even leuk om iedereen te zien en te laten zien dat alles goed gaat! Nou het gaat zo lekker vandaag dat ik denk ik nog maar even door de stad heen cross! Kijken voor mijn nieuwe kamer en gewoon even rondbanjeren door de sneeuw. Een heerlijke dag. Echter aan het einde van de dag weer het bekende geril het gevoel dat ik nog maar half aanwezig was… Toch teveel gedaan.. Maar ik had nooit verwacht dat ik vandaag zoveel kon doen!

 Zaterdag begon heerlijk!!Op de crosstrainer gestaan en jawel 20 minuten lang!!! Yeehaa verdubbeling van het begin! De gehele tijd mijn hartslag mooi onder de 160 kunnen houden met wel de juiste snelheid (volgends de cros trainer 27.1 a 27.7 km/pu lijkt mij een beetje onwaarschijnlijk ) . Na 18 minuten schoot m'n hartslag wel wat omhoog dat is dus echt de grens van conditie en opbouw! Crosstrainer; 20 minuten lang! Maar wat heerlijk! Ik hou van de sneeuw maar het mag nu echt wel lente gaan worden heerlijk weer naar buiten rennen. Dat is toch echt het echte werk. Zwaarder (door de weerstand van de grond en wind en weer) dat wel dus het zal me ook wel tegenvallen maar kom maar op! Na een paar uurtjes rust met mijn vriendin richting stad. Kleren kijken en de gehele tijd lekker op m'n benen staan, die toch wel brandend aanvoelen. Wat is dat toch een voldaan gevoel! Toen richting huis en leker wedges gemaakt (zonder het zout natuurlijk).

Zondag was uitgebreide schoonmaak dag, hang dag en blog dag. Ik ben een beetje bleh vandaag… een bui zoals ik vroeger ( voor het hele nier verhaal) ook wel had. Zo een bui waarbij ik dan lekker muziek aan kon zetten en erbij kon gaan zitten en genieten… Ik wist van tevoren nooit welk soort muziek het bij zo een soort bui zou zijn (rock, punk, trance, blues, piano, ska, reggae of pop). Dit keer kon ik mijn muziek niet vinden, ik weet niet wat ik nodig heb of waar ik van kon gaan genieten. Ook nu is het bleh gevoel er nog. Misschien is het ook niet de beste bui om mijn blog af te schrijven. Weetje ik denk dat ik zo lekker ga cross trainen kijken of ik het er een beetje uit kan zweten. Zoals ik vroeger ook wel deed bij een BLEH bui. 5 km gaan hardlopen. Niet letten op tijd/afstand/hartslag en dan na 2km al helemaal kapot zijn en nog 3 km moeten! Heerlijk! 

Read more...

De Donor kant van het verhaal.

De Ervaringen van m'n vader:

Op 30 november 2011 heb ik een nier gedoneerd aan mijn zoon, Tim (25 jaar) die plotseling nierfalen kreeg.

Na een goede voorlichting vanuit het LUMC  en uitgebreide screening op naar de operatie.

Natuurlijk ben je zenuwachtig als de dag er is. En dat was sneller dan we dachten. 15 december zou de dag worden, het werd 30 november.

Van de dag van de operatie weet ik nog weinig, mijn zoon heeft me naar de operatie kamer begeleid. Daar hebben we afscheid genomen. De dag erna zagen we elkaar weer voor het eerst. Bed aan bed, “hoe gaat het met jou?”, “Wel goed en met jou?”,” Ook wel goed.”

De donderdag kwam om door het bezoek en alle andere aandacht die ik kreeg. ’s Avonds voelde ik me wat beter dan ’s morgens. Even uit bed bengelen met je benen. Door de morfine wel wat licht in het hoofd.

Vrijdag lekker gedoucht, ik moest daarbij geholpen worden. Echt stevig op mijn benen stond ik niet. Dit kwam deels door de morfine en de narcose werd mij verteld.

Na het ochtend ritueel even op bed liggen, komt je zoon zo je kamer binnen lopen. FANTASTISCH was dit. Even lekker gekletst en toen ging hij weer naar zijn eigen plekje. Hij was moe van het stukje lopen maar wel voldaan. Ik had op dat moment geen puf om zo een stukje te lopen.

’s Middags wel wat rond gelopen. ’s Avonds na het avondeten genoeg puf om naar Tim te lopen. Het was 2 minuten lopen en voor mij 4 minuten slenteren.

De volgende morgen ontslagen uit het ziekenhuis. Elke bobbel in de weg was voelbaar.

Thuis lekker liggen op de bank. Het herstel kon beginnen. Voorspeld was dat ik de eerste weken voor oud vuil op de bank zou liggen. Dat viel mee, het waren de eerste drie dagen. Het herstel ging de eerste drie weken sneller dan men gezegd had. Ik kon meer en voelde me goed. Tijdens de eerste controle na 3 weken zag alles er goed uit. De nier werkte goed, dat bleek uit de waarden. De volgende drie weken vond ik het herstel traag gaan. Ik wilde meer dan dat mijn lichaam aankon. Na die tijd ging het beter al vloog bij inspanning mijn hartslag omhoog en was ik daarna moe.

Bij de controle van 9 weken bleek dat ik te veel van mijzelf vroeg. Ik wilde te snel terwijl mijn lichaam nog protesteerde. Weer bleek uit de waarden dat de nier goed zijn best deed.

Ik mag weer van alles doen als ik maar goed naar mijn lichaam luister.

We hebben de trainingen voor de marathon van New York in 2013 gestart.

 In de 8^e en 9^e week van ons herstel zijn we begonnen, eerst 670 meter later uitgebreid naar 1,25 km waarvan je dan doodop bent. 

Read more...

Week 9

//M'n vader kwam tot de ontdekking dat ik de telling van de weken fout had gedaan vandaar een sprong naar week 9. Er mist dus geen week! 

Hopelijk heeft iedereen alle kou sneeuw en vertragingen overleefd deze week! Ik gelukkig wel en heb genoten van de winterse taferelen van auto’s die slippend een bruggetje op willen. Fietsers die vol door de bochten slippen en de triomfantelijke glimlach als ze blijven staan! Sneeuw en echt winters weer brengt toch echt veel moois mee.

Niks 2 luie dagen deze keer! Maar een halve luie dag! Maandag eerst naar body worlds gegaan met m’n meisje en een vriendin van haar! Lekker gaan kijken hoe de nieren in een lijf liggen en hoe de rest van je spieren en organen erbij liggen. Wat een enorm mooie tentoonstelling. Bijzonder en erg vreemd als je er teveel over nadenkt. Maar wel veel te zien. De rest van de dag veel bezig geweest met programmeren (vertel ik later nog wel wat meer over).

Dinsdag is een totaal andere dag! Niets stil zitten, we gaan sporten we gaan dingen doen! Oftewel dinsdag naar de sportschool met mijn pa! 't Is me wat te koud buiten! Brrrr! Voor wat cardio trainingen. Eerst omkleden en lekker lostrappen op een fietsje. Rustig aan geen verhoogde hartslag, gewoon lekker die spieren los! Oe dat voelt goed! Hierna een 10 minuten op de cross trainer daar gestaan lekker wat meer op een tempo en ook lekker het bovenlichaam meenemen. Erna even wat rust kop thee en even gepraat met een paar mensen. Toen was het tijd voor het hoofddoel van onze trip op de loopband! Het plan was aanzetten en kijken hoever je komt. Nou dat ging verbazend lekker eerst een minuut rustig aan lopen temp 6 km/uur hierna verhogen naar de 9km/u. Goed tempo hartslag gaat rustig omhoog maar wat zo irritant is als je op een loopband loopt en 1m93 bent, je loopt constant tegen de beugel voor je! Dus een klein stapje harder zodat ik wat verder naar achter loop 10 km/u. Heerlijk  gaat goed! Na 3minuten piep piep tril tril mijn horloge! Hartslag te hoog 166.  M'n hartslag horloge staat ingesteld dat het een waarschuwing geeft bij een hartslag boven de 165 mag (85%)(Dit op aanraden van de Arts). Dus weer rustig terug naar de 9km/u. M’n hartslag zakt een klein beetje maar na 4 minuten weer een piepend en zeurend horloge bleh! Ik wil weer gewoon voluit kunnen gaan! Nog even, nog even!  Maar ik loop weer en langzaam aan schuiven we steeds verder naar een km. Nog 100 piep piep…meter nog 50 piep piep trrrrrillll… Gehaald! De eerste kilomter zit erop 8 minuten en 14 seconden! Geen wereldrecord maar ik voel me heerlijk en toch maar een kilometer! Yeeeehaaa! Nu rustig uitlopen hartslag naar beneden. Uiteindelijk hebben ik en mijn pa 1kilometer en 200 meter hardgelopen. Hartslag op de loopband. Hierna nog even uitgewandeld een redelijke herstel hartslag van 25.

Zo nu lekker gaan douche daar… douche mensen… naakt zweet … bacteriën … Ploing daar is het duiveltje! Let op jezelf Tim was je goed en let op je eigen hygiëne! Alles ging goed geen wandelende schimmelbom of wat dan ook tegen gekomen. De rest van de dag lekker bezig geweest maar wel echt gevoeld dat ik wat met m'n benen heb gedaan. Branderig en vaag gevoel erin maar dat hoort er lekker bij!

Woensdag geen spierpijn geen rare dingen in m'n buik of waardes. Alles is goed! Mooi! Vandaag heerlijk nieuws gehad! Ik heb een urgentie verklaring gekregen! Ik woonde op kamers ( nu tijdelijk weer bij mijn ouders). Alleen mijn kamer was niet geschikt voor iemand die op hygiëne moet letten er is namelijk gedeelde douche en toilet die eigenlijk nooit worden schoongemaakt. Dus ik kan nu opzoek naar een geschikte kamer! Heerlijk goed nieuws! De rest van de dag bestond uit programmeren, huisje kijken, programmeren, boodschappen, eten koken.

Donderdag, tja donderdag had ik het op mijn heupen ik wou lekker hardlopen! Lekker buiten! Heerlijk kijken of we (mijn pa en ik) buiten ook een kilometer kunnen halen! Dus warm aankleden nog warmer aankleden. Raar ik was nooit een kou kleum maar nu lijk ik er verdacht veel op! Samen naar buiten brrrrr!! Koud maar o zo lekker! Op de heenweg best harde tegenwind en koud op je gezicht, gloeiende oren. We waren nog geen 100 meter onderweg en ja hoor piep piep trrrril. Daar gaan we weer! Het rare was alleen dat m'n hartslag overal heen schoot. Boven de 165 onder de 160 boven de 170 onder de 150. Er was geen mooie opbouw o.i.d. Erg raar, ik voelde me ook snel moe en afgemat… oh oh... zo begon het deels ook toen ik de eerste keer ziek werd. Na 630 meter was het klaar. Horloge stil even lopen even rustig aan. Een minuut wachten op m'n herstel hartslag... 20 ... laag … pff het is gewoon geen goeie dag denk ik.  Hierna weer begonnen met lopen voor hetzelfde stuk terug. En nu verassend en gelukkig een heel goed oplopende hartslag met een kleine piek erin ( ik schrok van iets, geen idee meer wat). Ik was kapot na die laatste 630 meter! Hardloop gegevens; Buiten in de koud Brrr.

Ik had alleen wat last van het 1500 meter kuchje...niets ernstigs dus schrik niet. Schaatsers zijn er wel bekend mee, voor de anderen zal ik het even laten uitleggen. (Mark Tuitert:  “ik heb wel degelijk last van een 1500 meter kuch. Tijdens een 1500 meter neemt je lichaam geen zuurstof op. Na de race zet je lijf alles open om maar zoveel zuurstof op te nemen. Maar op dat moment kan je niets met die zuurstof waardoor je enorm begint te hoesten. Het voelt alsof je hele borstkas trilt en je hebt een enorm branderig en pijnlijk gevoel in je longen.”).
Thuis aangekomen even rustig zitten m'n hartslag onder controle en douche warm worden! Pfff dit was misschien wel een te grote inspanning. De wind, de kou en een niet al te beste nacht. De gehele dag trillende brandende benen gehad. Meh maar het voelde wel heerlijk buiten! Pas s ’avonds was mijn lichaam weer een heel stuk rustiger… hopelijk geen spierpijn morgen!

Vrijdag een luie dag zonder spierpijn!!! Yeeehaa! De dag doorgebracht met bezig zijn. Heerlijk in de sneeuw naar de stad gelopen een loopje van een minuut of 30. Hele mooie dingen gezien. Dit soort dingen kunnen echt mijn dagen maken en een glimlach op m'n gezicht brengen. Gaaf toch hoe mooi de wereld eruit ziet en vooral hoeveel mensen ongeacht de omstandigheden er van kunnen genieten. Onderweg 2x bijna aangereden door een doorglijdende fietser, en ook auto’s gezien die nog maar net een helling je opkwamen! Geweldig toch! Dan is lopen toch heerlijk zo door de sneeuw. Na de wandeling richting huis. Genoten van het uitzicht uit het raam en van mijn vriendin bij mijn zijde. Heerlijk zelf pizza gemaakt!

Zaterdag was echt een dag van schoonmaken, wassen, niksen en genieten!

Zondag was een ander verhaal, na een heerlijk zondagse brunch op de cross trainer! M'n plan voor vandaag! 10 minuten lang m'n hartslag onder de 165 houden! Nou het ging perfect! Het ging zelfs zo lekker dat ik 15 minuten ben gegaan. Na 10 minuten raakte ik 1x de 166. De eerste zweet druppels kwamen ook weer! Dat is lang geleden zeg echte zweet druppels! Hartslag; Home Trainer. 's Middags kwamen mijn vrienden langs. Lekker spelletjes gespeeld gepraat en gelachen… Aan het einde merkte ik dat het toch wel wat teveel was geweest vandaag… Ik was rillerig, moe en niet geconcentreerd. Jammer maar wel goed om te weten voor als ik weer ga werken dat ik echt rustig aan moet opbouwen!

Zo weer een hele week voorbij met allemaal heerlijk dingen. De naargeestige gedachten lijken een beetje naar de achtergrond te verdwijnen. Ik heb ze nog wel maar minder en kan er beter mee omgaan. Er is nog steeds wel een angst voor afstoting en problemen met mijn nier maar het zijn allemaal dingen waar ik iets mee kan of waar ik me overheen kan zetten.

Vreemd hoe sommige dingen van vroeger zo bijzonder kunnen zijn. Eerste zweet, eerste sneeuw, eerste keer weer in de kou buiten lopen. Emotievol, hoopvol en heerlijk!

 Ik hoop dat iedereen ondanks alle stress en drukte ervan heeft kunnen genieten, zo niet, pak een warme kop chocomel en kijk dan nog even naar buiten.

Read more...