Een lange duurloop!

De weken gaan snel maar de weekenden helemaal. Druk weekend na druk weekend het houd niet op! Het zijn in ieder geval leuk gevulde weekenden.

Ook a l was zaterdag een dag van rust en … tja dat is het nare als ik de blogs te laat schrijf! Hierdoor krijg je stukken die je vergeet. Wat ik tegenwoordig altijd doe. Is mijn blog schrijven in de trein! Hoewel... iemand heeft mij verslaafd gemaakt aan een serie. Tja, en wanneer kan je beter kijken als in de trein! Oftewel tijdens het reizen wordt er om de haverklap de moeilijke keuze gesteld tussen serie kijken of blog schrijven. Die keuze is voor het blog niet altijd even handig. Dat betreur ik maar ik merk wel dat de serie me lekker afleid. Ook niet ongewenst altijd.

Maar goed de serie is zo goed als afgelopen nog 1 of 2 aflevering en dan is hij voor seizoen 1 klaar!

Verder de zaterdag na wat na vraag zat ik niet eens zo verkeerd. Ik heb redelijk weinig gedaan. Ik ben op pad geweest om een vaatwasser en oven/magnetron te kopen en gelukt ook! ‘Dat is weer een stap bij een klaar huis! Lekker bezig!  De rest van de dag genoten van nietsen zoals ik in het bovenstaande stuk al zei! Nou ja. Naar de film geweest en daarna nog een biertje doen in de Jopenkerk. Oeps is het alweer zo laat?

Zondag ochtend 10:00 hardlopen! Nou na zo een korte nacht zoals gister werd het wat later dan gepland dus rond een uur of half 12 stonden we buiten! Gaan! Het werd het bijna standaard zondag ochtend rondje! De afwijking dit keer was dat we hem andersom liepen. Hierdoor zaten in het begin gelijk wat stukken omhoog. Dit viel ons allemaal best tegen in het begin en zeker bij mij hakte de late nachten van de afgelopen tijd er erg in. Toch heb ik erg lekker kunnen lopen en het was ook erg leuk om ons nieuwste lid van de loopgroep erbij te hebben ( mijn Vriendin). 

Zijn er nog meer mensen in Haarlem en omgeving die mee willen lopen mail naar meelopen@nieren-tot-spieren.nl. We lopen rond de 5km (8km/u) met de laatste 2, 3 kilometer 2 minuten hardlopen, 1 minuut lopen. Dit om rustig aan op te bouwen voor iedereen.

 

Maandag:

Waar zijn we aan begonnen?

Goed onderweg

Na een heerlijke en goede nacht slapen was een groot deel van de vermoeidheid er echt weer uit. Gedurende de dag merkte ik dat het er steeds meer moeheid uit mijn lichaam verdween! Toen ik thuis kwam wou ik ook dolgraag een lange duurloop doen! Oftewel hup na het eten! Met papa de deur uit. Het ging redelijk goed hartslag onder controle en we liepen lekker rustig door onderweg kreeg ik behoefte aan een sanitaire stop. Hierdoor moesten we een blokje om. Dit betekende 2,5km meer lopen! Hoe irritant NIET! Het ging best lekker en ik had het gevoel dat ik het echt wel kon daarbij vergat ik dat ik het meestal pas een dag later merk als ik te ver ben gegaan. Uiteindelijk in het perfecte loop weer een rondje van 9,7! Kilometer gelopen. Als dat maar goed gaat morgen.

Lekker uitzicht onderweg

Laatste stukje

Nieuw Shirt!

De dag erna was ik een dag vrij. Ik had geruild met de dag van donderdag. Dit vanwege een aantal dingen waaronder een Foto shoot! Erg grappig kleding laten uitzoeken, haar laten doen … ( nouja dat was bij mij dus niet veel) en daarna kijk hier kijk daar kijk zo. Niet echt mijn stijl van foto’s maar erg leuk om een keer mee te maken! S ’avonds was het tijd voor een rit naar het strand voor een drankje i.p.v. Een training. We zaten heerlijk op een lounge bank naar de zonsondergang te kijken! Hiervoor laat ik wel een training schieten!

De rest van de week bestond eigenlijk uit een standaard week. Werken, eten en vrije tijd waarin ik niet veel heb gedaan.

Woensdag en donderdag zou ik alleen eten. Dit werd alleen woensdag. Makkelijke spaghetti met een lekkere saus van tomaten, kaas en gehakt. Tijdens het eten was het wel even wennen aan de stilte en na het eten was het vooral niet teveel in de voorraad hok te gaan duiken opzoek naar snaai! Ik ben redelijk een stress of ik eet omdat ik niets te doen heb persoon. Dat kan normaal ook vanwege het sporten. Maar doordat ik nu echt minder sport en minder beweeg is het toch wel redelijk belangrijk om op te letten!

Mooi he!

Read more...

Een wat minder weekje

Zo weer een week voorbij een week verder van de transplantatie en een week dichter bij de marathon van New York. Het gaat allemaal wel erg snel! En toch schiet het af en toe ook niet op! Deze week ga ik proberen voor het eerst 4 dagen in de week te werken. Hopelijk gaat dat allemaal goed!

Maandag was gelijk een zware dag. Ik moest namelijk beginnen op mijn werk. Dit betekent om 6:45 opstaan en om 7:54 de trein te hebben. Nu was het eerste wat ik deed mij verslapen! Tot 7:00 hierdoor was het een hoop gehaast! Maar het was wel gelukt! Om 8:45 zat ik op mijn plaats.  Het was een redelijk drukke dag. Voor mij voelde het zo. Rond 16:30 was ik weer thuis. S ’avonds zou ik met 2 vrienden gaan mee fietsen. Zij rennen, ik fiets. Ondertussen mijn camera mee om uit te proberen. Hier wat foto’s, ik moet zeggen dat ze redelijk goed gelukt zijn!

Dinsdag was een %$^&* dag! Ik had gewoon serieuze opstart problemen. Ik heb dit 1 of 2 keer eerder gehad. Het betekent meer dat ik oververmoeid ben. Dit is alleen zo merkbaar en duidelijk te zien in mijn bloeddruk en vooral mijn Hartslag! Waar ik tegenwoordig rond de 130/75 met een hartslag van 70 elke dag heb. Soms zelfs lager. Zat ik gister op de 145/85 89 dit is gelijk ook de hele dag te merken. Je bent trager en minder alert en je voelt alsof je alles meemaakt met een donzen deken over je heen.

Woensdag na een goede nacht rust voelde ik me een stuk beter. Maar tijdens de ochtend rituelen werd het toch minder en minder. Ik was nog niet compleet bijgekomen. Tijdens mijn werk kwam weer het rottige gevoel van hoge hartslag en bloeddruk gingen weer omhoog.

Waar kwam dit echt vandaan!!

'S middags voor het eerst naar de psycholoog. Een intake van een uur. Het eerste half uur had ik zoiets van wat een softie! Hier kan ik niets mee ik wil wat harder aangepakt worden en niet zo en wat voelde je wat dacht je wou je wat wat wat! Na het eerste halfuur was het eigenlijk gelijk klang tang op me en vertel nu wat je echt voelt en niet wat je denkt dat gewenst is! Baf daar ging mijn gevoel van softie! Ze had me vast gezet en ik kon niets anders dan vertellen wat er in mij om ging. Uiteindelijk met een gemixt gevoel daar weg gegaan. Ben ik nu bij een goede kan ze dit volgende keer ook? Is dit wat ik nodig heb is wat ik wil en aandurf?

Uiteindelijk heb ik ruim een week rustig aan gedaan minder sporten minder doen in mijn huis. Het weekend zelfs helemaal niets. Waar kwam dit echt vandaan hopelijk niets ernstigs.

Ik begon me serieus af te vragen of er niet iets groots aan de hand was of dat het gewoon mijn eigen angst was.

Dinsdag 17-07

Ik heb op mijn werk aangegeven dat er iets niet goed gaat misschien de stress op me werk qua helpdesk en druk achter de rapporten die ik moet schrijven. Me baas gaf gelijk aan jij gaat minder werken en ook heel afgebakend! Je bent nu terug en ik wil je heel houden ik heb je echt nog wel nodig en daarnaast moet jij jezelf ook heel houden! Geweldig zo een baas!

S ‘avonds met mijn kleine waak… zusje en een vriend gaan hardlopen. Rustig aan kijkend hoe het gaat. Nou het was verbazend lekker! Geweldig genoten van het lopen.

Een rustige 5,6 km met wat rust momenten erin zodat we een interval hadden puur voor de pezen en spieren opbouw en daarnaast je conditie en recuperatie.

Woensdag 18-07

Vandaag na een hele goede nacht was me bloeddruk enigszins weer normaal! Heerlijk             gevoel van rust geeft het toch als het allemaal weer een beetje gaat.  Ik denk dat voor mij hardlopen ( sporten) een uitlaatklep is maar ook zeker ontspanning voor mezelf is. Nu dus weer werken. Laatste dagje voor een dagje rust! Het ging redelijk maar ik merk dat het nog wel wat veel is. Ik ben wel gebeld door de nefroloog dat de prograft een halve mg per keer naar beneden kan! Dat is echt lekker nieuws!

Donderdag de gehele dag heerlijk met mijn vriendin wezen shoppen. Vaatwasser en magnetron oven gekocht. Aan het einde van de dag was ik op.  De gehele dag hoge hartslag gehad en aan het einde van de dag redelijk hoge bloeddruk. Het is gewoon een oplopend verhaal. S'ochends mooi,' s avonds wat verhoogt.

Een uiteindelijke conclusie van de week is eigenlijk. Dat mijn spanning over mijn gezondheid slechter lijkt te zijn dan dat ik me nu echt slecht voel. Want was ik echt ontspannen zoals na het hardlopen was mijn bloeddruk stukken lager dan dat ik zat te kijken en op te letten op mijn bloeddruk. Verder was het ook veel beter qua gevoel. Als ik er niet op lette voelde ik me ook veel beter en kon ik vele meer! Qua hardlopen gaat het goed. Ik moet het nu ook meer gaan doen en langzaam verder uitbreiden. Woensdag een test gehad bij de Fysiotherapeut alles gaat goed. Ik ben iets boven gemiddeld qua sport prestatie vermogen. Dit betekend nog niet dat ik op mijn oude niveau zit maar wel op de goede weg! Maar zoals deze week ook is gebleken de weg is nog lang en er zitten zeker nog wel wat bergen, heuvels en kuilen in.  Maar alles gaat de goede kant op!

Read more...

Een druk weekendje

Zaterdag was een dag van statten en spullen kopen en uitzoeken voor mijn huis. Het liep wat anders uiteindelijk liepen we met een aantal kleding tassen richting huis. Achja die dagen heb je er ook bij zitten

Zondag ochtend! Eten erin, pillen erin, omkleden en hardlopen! Het plan was om 8 km te gaan lopen een rustige duurloop. Ook was het een dag van nieuwe spullen testen Toen we begonnen goed gekeken naar mijn hartslag wat doet hij op welke snelheid. Rond de 8km/h bleef hij heel rustig stijgen en rond de 150 hangen. Perfect! Dat zou ons tempo worden. Ik heb toen mijn horloge naar een scherm gezet waar ik alleen mijn hartslag zag. Om puur en alleen daarop te lopen. Na iets meer als een kilometer was het pillen tijd. Ik heb hiervoor een speciale band gekocht om ze mee te kunnen nemen. 

Ik kan slechtere plekken bedenken om mijn pillen in te nemen. Tijdens de loop moesten we enkele heuvels op en af. Hierbij bleef mijn hartslag redelijk stabiel maar na een kilometer of 4,5 werden mijn benen toch echt wel moe en ging het echte gevecht om hartslag en snelheid beginnen. Hierbij was ik gelukkig net voorbij de meeste en grootste heuvels! Zodra ik maar een klein stapje ( 8,5 km /u ) erbij zette ging mijn hartslag gelijk boven de 150. Ook kwamen we erachter dat we nooit de 8 km zoals we gepland hadden gingen redden.  Dan maar een blokje extra om. Pff na dat blokje werd het toch wel zwaar en kon ik moeilijker de snelheid en hartslag vasthouden die ik wou. Het Automatische gevoel was weg leek het wel. Dit resulteerde in een snellere kilometer als gepland en zeker als gewild.

Na 7km besloot ik dat het genoeg was. Ik zou tot huis rennen en dan was het klaar. Ik had geen zin om mezelf over de kop te lopen en te ver te gaan. Ik denk dat ik het goed had kunnen redden maar tegen welke prijs?

De rest van de dag geklust in mijn huis.

Read more...

Onderzoek weekje

Maandag was het een onderzoekdag. Omdat ik op mijn borst wat afwijkende vlekjes heb moest ik van de arts naar de Dermatoloog om hier naar te laten kijken. Nadat ik de Arts in opleiding, Dermatoloog in opleiding die de begeleider van de arts in opleiding was en dan weer zijn begeleider gezien (snap je het nog?). Stelde ze vast dat het voor jongeren een veel voorkomende huidziekte is namelijk een gist die voor verkleuring zorgt op de huid. Oftewel crème mee 8 weken smeren shampoo mee 2 a 3x in de week doen en dan is het wel over. Ik had al zoiets verwacht maar toch zit je er echt mee in spanning als het maar niet iets is.

Dinsdag was een spaardag. Hoezo? Nou ik moet dat urine sparen voor onderzoek de volgende dag. Dit houdt in 24 uur alles wat je plast in een pot doen en daarvan een klein potje mee naar het ziekenhuis nemen. Dit is super irritant als je van alles van plan bent want die potten zijn niet de kleinste. Maar goed het is voor 1 van de beste doelen. Namelijk het laten blijken of bij mij alles nog goed is.

Zodoende was woensdag LUMC onderzoeksdag. Alleen dit keer was er ook een Curve meeting van de prograft. Om 9:30 de eerste prik ( van de 3 die dag). Samen met mijn vriendin toen anderhalf uur gewacht op de afspraak met de Nefroloog. En die had toch geweldig nieuws! Volgens hem ben ik de gezondste Nier transplantatie patiënt van het LUMC. Met het sporten en de zoutgehaltes die ik heb. Zo geweldig om te horen dat ik niet alleen voor mezelf aan het sporten ben. Maar ook voor mijn nier behoud!  Om 11:30 was de volgende curve meting! Makkie! 1 buisje bloed. Nadien goed afdrukken en maar weer terug naar het wachten een uur dit keer. Even praten met de prikker. Kijk ik weer naar mijn arm zie ik een raar blauw plekje. Oeps niet goed genoeg afgedrukt.

Oeps

Nouja een oorlogswond je dan maar! Om half 12 de laatste prik. Hierna nog even een gesprek met de maatschappelijk werk over hoe het gaat en ging. En ook even over hoe het met mijn Meisje ging.

Nu hebben we na de operatie een aantal moeilijk momenten gehad. Waarbij ik niet kon geven wat ze nodig had. Waar ze andersom constant voor me klaar stond. Het is niet iets waar ik trots op ben. Maar op een gegeven moment moesten we beide op de noodstop drukken en kijken wat we aan het doen waren en wat er fout ging. Op het moment gaat het weer goed :D

Die middag met de Fysio gaan hardlopen met oefeningen tussendoor. Heerlijk in het bos waar het koel was en de oefeningen gingen erg goed. Ook mijn hartslag was enorm goed! Hij is niet boven de 150 geweest waarbij we toch af en toe rond de 12km /u liepen.

Donderdag werken. Tja, er moet ook geld op de plank en ik heb deze week zo vaak gemist dat ik zoiets had van vandaag moet ik echt werken. Dat ging erg goed en morgen ook werken! :)
Middags kon ik mijn nieuwe Camera ophalen! Een sport camera Oftewel jullie gaan meer en meer foto’s zien van mijn loopjes en andere bezig heden! Zo houd ik jullie en mezelf bezig ;).

Uiteindelijk was het een drukke week. Maar het weekend beloofd nog veel erger te worden!

Read more...

Weekendje weg

//Volg mij tegenwoordig ook op Twitter @timhartenNier. Ook op facebook zijn we nu te vinden. https://www.facebook.com/NierenTotSpieren

Wat een hectische week heb ik er weer op zitten. Allereerst het weekendje weg! Toch echt wel spannend. Hoe gaat het met eten, hygiëne en pillen.

Nou dat was simpel op te lossen. We hadden mijn eigen brood, boter en knabbels ( nootjes) mee. Hierdoor kon ik ‘sochtends en smiddags dat eten en s’avonds iets van de kaart/snackbar pakken. Dit werd een heerlijk pannenkoek met appel en stroop! En een stiekem broodje kroket! Heerlijk!  We waren bij snow world in landgraaf. Waar iedereen behalve ik en mijn ouders heerlijk heeft kunnen skiën en wij heerlijk konden genieten van het weertje!

Zaterdag middag een rondje hardgelopen met mijn pa. Met als training 1km rustig; hartslag rond het liefst onder de 150. Daarna een 500 meter hartslag 155 en laatste 500 meter naar de 157. Waar we alleen niet aan hadden gedacht is dat Snow World bovenaan een heuvel ligt en alles rondom eigenlijk lager is. Oftewel we zijn heerlijk afgedaald in voor ons niemandsland. Waar we na een aantal afslagen ook een stuk onverhard naar beneden gingen. Op het moment dat we richting terug gingen was het toch redelijk stevig klimmen waar we ook even gelopen hebben omdat mijn hartslag boven de 150 bleef hangen. Toen hij gezakt was hebben we nog 1 km gelopen en stonden we onderaan het steilste stuk.  Bovenop was het hotel! We hebben dat stuk echt heel erg rustig HARDgelopen! Met een prachtige hartslag! Super trots!

Hartslag en hoogte verschil.

Zondag ochtend was het ontbijt best grappig. Me eigen brood en boter en alle kuipjes jam, hagelslag en honing werden mee genomen uiteindelijk voor de lunch ook wat meegenomen maar dat werd een smokkel dag een pannenkoek! Heerlijk De rest van de zondag was rusten, genieten en rustig terug rijden.

Read more...