Weer een week verder en dichterbij!

Zo alweer een gedeeltelijk week voorbij!  Waarom deze eerder blog dan normaal. We gaan dit weekend even weg met het hele gezin en aanhang en nog meer. Ze gaan skiën ( in snow world). Ik ga lekker chillen en relaxen en een rondje hardlopen. Ik ben wel redelijk gespannen voor hoe te regelen van het eten. Ik heb gebeld met het hotel waar we slapen maar deze houden (bijna) geen rekening met behoefte van klanten. Over het algemeen is het kant-en-klaar hoe het daar binnenkomt. Nu even gaan bedenken hoe en wat.

Een week van veel voorbereiden maar ook lekker veel sporten!

Na maandag een rustige werk dag gehad te hebben en hierna de hele avond bezig te zijn geweest met mail schrijven voor sponsoring of het bekend maken van onze actie. Was het de dag er na tijd voor sporten! Maar eerst alle mailtjes beantwoorden die ik terug had gekregen. Het begint op een part time baan te lijken en ben ik mijn eigen secretaresse.

Maar terug naar het sporten. Wat was het geweldig weer die avond! Gelukkig niet zo warm als de middag. Wat was het plan voor vanavond. Nadat ik hoorde dat Jorden en mijn Zusje niet mee gingen, was het alleen mijn vader en ik die ervoor gingen. Was het plan om 6 km te gaan lopen kijken hoe het gaat. Na ongeveer een kilometer kwamen we erachter dat mijn hartslag band niet goed werkte ( waarschijnlijk was de batterij op ). Heb ik de hartslag band van m’n vader omgedaan. Ook deze leek niet goed te werken. Lag dit aan mij, hartslag horloge of waren beide batterijen op.

Wat gaan we doen? Terug of niet? We (ik) besloot gewoon door te gaan en rustig en relaxed te blijven lopen. Zonder al te veel kracht/moeite te doen. Dit bleek heel erg makkelijk te gaan. Ik kon heel rustig 8,5km/u volhouden. Af en toe in m’n nek voelend of mijn hartslag niet heel hoog was. Maar alles leek goed te gaan. Na 5 km bleek ik veel sneller 35minuten 42 seconden te zijn dan de grachtenloop. Wat was er in de afgelopen 2 weken gebeurd dat dit zo was? Uiteindelijk hebben we 6,6 km gelopen binnen de tijd van de grachtenloop! Dit belooft nog wat! Nu hopen dat ik de volgende dag geen grote gevolgen ondervind van het lopen.

Link naar de gegevens

De dag erna had ik een iets verhoogde hartslag maar het was niet beperkend zoals het vroeger wel eens was geweest. Geweldig! Wat voelde dat heerlijk!

Donderdag was het een rustige dag. Naar stoelen gekeken voor mijn nieuwe huis. Jeetje, dat is echt nog lastig ook! S ’avonds met een vriend mee gefietst die naar het strand ging lopen en daar een strand training ging volgen. Tijdens zijn strand training ging ik een rondje fietsen van een minuut of 50. Hierbij redelijk goed op mijn hartslag gelet, bij de bergen omhoog vol aanzetten. Naar beneden moest me hartslag echt weer dalen. Maar het voelde niet lekker het ging niet helemaal automatisch. Hierdoor was m’n hartslag snel te hoog.

Het rare is dat bij een controle werd gezegd dat mijn spiermassa was afgenomen door het vele liggen rusten en weinig bewegen. Maar ik merk er eigenlijk heel weinig van. Ik heb nog steeds veel kracht in mijn been spieren ik kan nog steeds heel makkelijk aanzetten op de fiets en tijdens het lopen. Kijk maar naar de korte sprintjes aan het einde waar ik aardig snel op de 27km/h zit en dat wel even vast kan houden. Het is dus blijkbaar niet mijn spierkracht wat ik mis maar echt het conditionele gedeelte.

 Na wat rustiger aan te hebben gedaan kwam ik heel langzaam op gang. Na een rondje van 50 minuten even met wat trainingsmaatjes gepraat op het strand en hierna samen richting huis gefietst/gelopen. Ik was kapot toen ik thuis kwam. Ik denk dat ik dit keer echt te veel van mezelf gevraagd hebt. Een uur lang flink sporten is wat anders dan 50 minuten constant op je hartslag letten en dan niet vooruit te branden zijn. Maar ik moet zeggen het voelde allemaal wel als een echte training. Moeie benen brandende bovenbenen. Het is allemaal weer echt!

De dag erna merkte ik dat het echt wat teveel was gister. Ik voelde het in mijn lichaam en kon het een klein beetje zien in mijn hartslag waar hij s’ochtends normaal rond de 70 zit was hij nu 89. Maar ik voelde me toch wel goed. Tijdens de reis naar mijn werk merkte ik ook dat ik redelijk makkelijk liep en hoe verder de ochtend vorderde hoe beter het ging. Gedurende de dag was het wel zo dat ik merkte dat ik echt een stapje terug moest doen na de inspanningen van gister!  Het lijntje van wat ik aankan is wat dikker maar nog steeds is hij niet zo dik als hij was. Ik denk ook eerlijk gezegd dat dat ook nooit meer terug zal komen. Dat lijn die ik nooit tot het uiterste heb kunnen testen. Niet in zware omstandigheden. Zelfs toen ik ziek was liep ik nog steeds goed en had ik er de dag erna niet tot geen last van! Ik ben me er meer van bewust dat ik een enorm sterke wil en een sterk lichaam had en nog steeds echt heb, ook al zijn er nu nog wat lijntjes waar ik niet over moet.

Read more...

Even een weekje van hardlopen en fietsen!

Sponsoring update:

Ik ben opzoek naar mensen die ervaring hebben met sponsoringen. Ik merk dat ik af en toe verdwaal in het wereldje van sponsoringen en hoe en wat.

Ook ben ik opzoek naar mensen die goede ideeën hebben om sponsors binnen te halen of deze actie bij te staan!

Zo na een paar dagen rust nadat ik de Grachtenloop had gelopen, was het weer tijd om te gaan sporten! De geplande dag hiervoor kreeg ik leuk en goed nieuws. Ik moest s ’middags naar de fysiotherapeut en na overleg mocht ik vanaf nu 3x in de week sporten i.p.v. 2x en ik mag mijn hartslag af en toe naar de 160 laten gaan.

Daarnaast kreeg ik het leuke nieuws dat dezelfde vriend die de grachtenloop spontaan had meegedaan ook gaat hardlopen! We zijn samen op dinsdag hardloop schoenen gaan kopen, en die avond zijn we ook nog gaan hardlopen. Samen met mijn waakhond/ lieve zusje.

Rondje 5 km

Wat een lekker weer en leuk om met zijn 3en te lopen. Ik had verwacht dat ik wel de langzaamste zou zijn. Maar alles bleek anders te zijn. Ik had of een top dag, of na de grachtenloop een enorm grote sprong voorwaarts gemaakt met snelheid en conditie. Ik liep makkelijk rond de 8 a 8,5 km p/u! dat is veel sneller dan de grachtenloop. Het was zelfs zo erg dat Jorden niet meer mee kon. Waar hij door het langzamere tempo de grachtenloop kon meedoen, moest hij nu een stapje rustiger als wij dat deden. Voor mij waarschijnlijk maar goed ook. Het was ook een dag om je over de kop te gaan lopen.  Uiteindelijk met de vertraging waren we met zijn 3en 6 minuten sneller dan de Grachtenloop!

Waarbij ik aan het einde nog een 300 meter lange sprint kon maken achter m'n zusje aan die 200 meter eerder was begonnen en weet je wat gewoon 27km p/u op z'nn  snelst! Yeehaa dat voelde geweldig!

Dat is niet niks 6 minuten eraf en 27 km p/u! Geweldig Jorden en Lisanne!

De dag erna was een gigantische baal dag, na mijn werk dan. M'n werk gaat goed. Ik werk 3 dagen in de week ongeveer 6 uur per dag. Binnenkort hopelijk naar de 4 dagen. Maar toen ik thuis was het gewoon bleeeh. Niet echt een aanwijsbare factor, gewoon baal. Dus wat gaan we dan doen. Iets wat ik vroeger ook deed. Sporten!

Rondje Fietsen

Alleen voor de afwisseling en de minder hoge intensiteit zijn we ( mijn pa en ik ) gaan fietsen.

Een oud rondje (18km) dat we vroeger wel eens samen hardliepen. Heerlijk was het en het ging echt stukken beter dan ik verwacht had. Waar ik mijn vader er gewoon een aantal keer duin op eruit fietste.  Dat was gewoon het omgekeerde van het hardlopen! Het ging super lekker met een goede redelijk stabiele hartslag. Wat is er na de grachtenloop echt gebeurd, alles ging echt super lekker!

Na afloop van het sporten voelde ik me een stuk beter.

Na een nacht heerlijk slapen had ik spierpijn! Voor het eerst sinds de transplantatie wat een ‘geweldig’ gevoel… au au stomme trap aflopen. M'n bovenbenen waren mij langzaam aan het pijnigen maar gedurende de dag ging dat steeds beter en had ik minder last van spierpijn maar wel van zware benen. Nouja dat mag ook wel zoveel heb ik niet gesport sinds voor 25 augustus.

Donderdag was mijn rustdag. Nouja rust ik heb aardig wat gedaan. Maar gelukkig wel wat rust tussendoor kunnen pakken. Voor het eerst was het doordeweeks weer vroeg opstaan! Pfff dat viel me toch wel wat zwaar. Maar het was het waard want hierdoor kon ik een goede vriend ophalen van Schiphol.

De eerste dag dat ik echt weer wat ging doen was zaterdag. Met mijn Meisje onderweg naar de bouwmarkten, woonwinkels, mediamarkt om allemaal dingen in te slaan! Een heerlijke dag maar wel loodzwaar. Na een uur of 3 lopen kijken en uitzoeken was ik lam geslagen, op. Ook had ik ergens van de afgelopen dagen had ik toch spierpijn overgehouden in mijn kuiten.  's Avonds was ik gelukkig wel goed opgeknapt. We (mijn Meisje en ik) gingen namelijk op bezoek bij vrienden een dik half uur fietsen van ons vandaan. Maar erg lekker, gezellig en goed.

Training 5km

De dag erna was het plan te gaan hardlopen met mijn zusje, vriend, zwager, zus, vader. Door het prut weer werd de groep wat kleiner en de tijd dat we de deur uit liepen een stuk later. Maar uiteindelijk lekker 5 km gelopen rustig aan. De spierpijn zat er nog wel in en aan het einde was het ook echt dat ik me moe en klaar voelde, ik denk door de toch wel erg drukke week. Maar ik had nog een hele dag voor me! Oftewel dit werd een hang, chill en rustig aan dag verder.

Plannen voor deze week

·         Sport

o   Hardlopen- 6km lopen, rustig aan opbouwen kijken wat er gebeurdt als we meer dan een uur sporten

o   Core oefeningen doen, oefeningen die ik van de Fysiotherapie heb meegekregen om mijn rug en zij te sterken

·         Sponsoring

o   Contacten leggen met bedrijven in de buurt voor shirt sponsors, Hoe staan ze er tegenover maar vooral bekendheid generen zodat als ze mij zien of horen ze gelijk denken ik had daar op zijn shirt kunnen staan.

o   Webpagina verder uitbreiden

Read more...

Donor kant van het verhaal: De grachtenloop

Deze week stond in het teken van de Grachtenloop Haarlem. De eerste loop na de transplantatie.
Ik had me redelijk goed voorbereid. Naast een aantal gewone trainingen ook een aantal zware
trainingen gedaan, waar ik de volgende dagen last van had. Enigszins vermoeid was het resultaat.
Dus de week voor de Grachtenloop maar een beetje rustiger aan. Maandag in de stromende
regen lekker een 7 km rustig aan gelopen. Samen met twee andere lopers, zij over het kopje van
Bloemendaal, ik onderlangs. Ging ontzettend lekker, trok me op aan de andere lopers. Donderdag
een rustige doch prikkelende training onder leiding van Saskia Smit met de life fit loopgroep.
Vrijdag dan 19.30 uur aan de start van de Grachtenloop. Tim, Lisanne (zus van Tim) en ik stonden
helemaal achteraan in het startvak, nog even op de foto door www.dichtbij.nl gezet en dan lopen.
Na het startschot mochten we nog ongeveer 2 minuten rustig lopen naar de start. Op de streep
hebben we elkaar succes gewenst en gingen onze wegen uit elkaar. Ik liep samen met Saskia mijn
rondje en zou Tim en Lisanne na de finish “ophalen”. Omdat ik achteraan startte hebben we veel
mensen ingehaald. Dit was vaak erg lastig omdat het parcours veel smalle gedeelten kent, maar het
ging lekker. Onderweg even gelopen tijdens het drinken en toen weer rustig aangezet. Door het
haaswerk van Saskia kon ik ook de laatste kilometer doorzetten. Dat resulteerde in een voor mij
uitstekende eindtijd van 26 min en 11 sec (netto tijd).
Even uithijgen en daarna keren. Rustig teruglopen en kijken waar Tim is. Wat krijg je dan veel
opmerkingen. Zoals “de finish is de andere kant op” etc. Toen we, Saskia ging ook mee Tim en
Lisanne ophalen, Tim tegenkwamen was hij vlak bij het 4 km punt. Van daaraf met z’n allen naar de
finish gelopen. Voor de tweede maal over de streep gaf een heel ander gevoel dan de eerste keer. Nu
met een brok in mijn keel. Fantastisch hoe Tim het doet.
Trots op hem en bedank dan ook iedereen die ons en vooral hem steunt. Blijf dit doen dan halen we
die marathon wel.

Read more...

De Grachtenloop

Zo de Grachtenloop! Hoe ging het nu? Tja, heel moeilijk om te zeggen. Ik ben enorm trots dat ik weer een wedstrijd heb gelopen en ook de tijd heb gelopen die ik gedachten had.

Maar wat me enorm zwaar valt is om als 1 van de laatsten binnen te komen!

Normaal liep ik vooraan de middenmoot nu stijf (bijna) laatste.

Dat ben ik niet gewend. Allemaal toeschouwers voor je over zien te steken. Mensen die je aankijken van... ik loop nog sneller of ja zo kan ik het ook wel.

Laat ik het zo stellen de avond was ik blij, gelukkig en trots. Nu een dag erna is er eigenlijk alleen nog wat gekrenkte trots over met een vleugje van blijdschap.

Niet de mix die ik gehoopt had. En wederom de grote vraag die bij mij rijst. Zal ik ooit weer in de middenmoot kunnen lopen. Ik hoef niet terug naar mijn 14 a 15 km per uur. Maar gewoon weer saai middenmoot te zijn.

Na dat verteld te hebben dan nu het wedstrijd verslag.

De grachtenloop

Rond een uur of 18:45 waren we aanwezig om de start nummers op te halen.

Daar iedereen van mijn (oude) loopgroep te hebben gezien gingen zij rustig aan inlopen.

Deze heb ik laten schieten, ik zou in de komende 50 minuten genoeg tijd krijgen om warm te lopen.

Met het rondlopen in m'n trotse Nierstichting shirt was ik de trots zelve, ik stond er weer! Een wedstrijd kijk hier train ik voor. Heerlijk die mensen de sfeer!

Tijdens het rustig sjokkend naar het startvak met m'n zusje. Ze was mijn waakhond zodat ik niet de neiging zou krijgen me over de kop te lopen en ondertussen wat foto’s te maken. 

Ik ben expres helemaal achteraan gestart zodat ik niemand voor zijn voeten kon lopen en niet door 1499 mensen zou worden ingehaald en me daardoor zou laten opjutten.

Eeeeen we zijn weg!

  Na de start duurde het 2 minuten voordat ik pas over de start ging. Rustig aan dribbelend beginnen. Na ongeveer 300 meter was daar de eerste piep... Hartslag te hoog! Pfff we zijn nog niet eens echt de eerste hoek om! Nouja gewoon maar rustig doorlopen. Hij stabiliseert zich wel ( hoopte ik).

Na de eerste 100 meter ging een vriend meelopen met bedoeling ik zie wel wanneer ik neerval. Uiteindelijk ging hij gewoon het hele stuk mee als ondersteuning! Bedankt Jorden!

Mijn hartslag bleef ondertussen redelijk hoog bij een lage snelheid. De meest logische reden? Spanning, drukte en meer adrenaline in me!

Een vriend besloot redelijk spontaan mee te gaan!

Nouja dan maar rustig aan doen. Ondertussen was de laatste al niet meer te zien.

Gedurende de race was m'n hartslag niet stabiel m'n tempo aanpassend daarop hopend de lijn te vinden die ik kon aanhouden voor een stabiel en lekker tempo. Erg moeilijk te vinden.

Ondertussen had mijn horloge als meerdere keren gepiept met de mededeling hartslag te hoog!

En mijn zusje maar op me inpraten doe maar rustig je komt er wel. Je doet het toch maar 6 maanden na de transplantatie, of juist afleidend praten met Jorden zodat ik niets kon zeggen.

Want alles wat ik deed reageren op toeschouwers, praten met m’n zusje of me druk maken. Alles had als effect dat m'n hartslag steeg. Wat een rot piep! Zoals je misschien ziet heb ik hem echt vaak genoeg gehoord!

Rustig aan onderweg

Na 2,5 kilometer liep ik toch precies op mijn eigen voorspelde tijd. Of eigenlijk de uiterste tijd waarop ik hoopte binnen te komen. 2,5 km in 25:07 gemiddeld 6km per uur dat valt toch wel mee.

Maar geen hardloper in zicht. Onderweg wel wat ongetrainde mensen ingehaald… maar dat is niet echt (vind ik).

Na ongeveer 4 km kwam mijn pa me ophalen. Nadat hij gefinisht was is hij terug gelopen en me komen halen. Jeetje, hij is veel eerder dan ik had verwacht! Hij had ook 4 minuten sneller gelopen dan hijzelf gehoopt had.

Achter ons loopt de eerste van de 10km al!

Het parcours was dit jaar een beetje aangepast waardoor we langs een bekende Haarlemse kroeg moesten met veel mensen buiten. Op het moment dat ik ongeveer erlangs moest werd ik ingehaald door de eerste van de 10km.  Damn wat gaat die hard! Bij de kroeg aangekomen aardig wat blikken van wat ben jij echt aan het doen.

Vlak na de bar/kroeg/restaurant heb ik heel even gewandeld ( de eerste keer!) om te zorgen dat m'n hartslag laag genoeg was om ook rennend over de finish te kunnen komen. Het duurde redelijk lang voordat hij begon te zakken en ook zakte hij langzamer dan normaal.

Nouja het zal allemaal wel nog een kilometer af te leggen. Ik zag er tegen op … het laatste stuk. Het langzaam over de finish lopen. Zoals je ziet aan de hartslag grafiek hield ik me aan het einde niet meer zo aan de piepjes en gedoe.

Kon ook niet ook al zou ik waarschijnlijk stoppen met lopen dan nog zou hij hoog blijven.  Uiteindelijk mijn horloge afgedrukt op 50minuten en 1 seconde ( bruto).

1 seconde meer dan ik van mijn uiterste tijd had gehoopt.

Over de finish heel erg opgelucht ik had het gehaald! Ik was er. Dit was de eerste keer nu kan het alleen maar sneller, verder gaan! Toch wel even een brok in m'n keel ik was er.

We zijn er!

Na de finish kreeg ik van veel mensen gefeliciteerd of knap zeg te horen! Tja, dat was het ook zo!

Ik was trots en de dag erna had ik gelukkig geen nare gevolgen van het lopen!

Bedankt zusje!

En netto was mijn tijd gelukkig 4 seconden sneller 49:57!

Opsomming van de race

Heerlijk om weer mee te doen aan wedstrijden. Maar laatste worden en dat accepteren is iets heel anders dan accepteren dat je langzamer bent.

Uiteindelijk na wat dagen bezinking ben ik er echt nog steeds heel erg (gekrenkte) trots op! Ik heb iets gedaan wat (gelukkig) veel mensen niet hoeven doen!

Nu is het sponsor plan van start!

 

Hier gaat het uiteindelijk om! 7 november 2013 New York en zoveel mogelijk geld binnenhalen voor de Nierstichting zodat hopelijk steeds minder mensen hoeven mee te maken wat ik heb meegemaakt!

Read more...

Bijna de eerste wedstrijd!

Zo nog even en dan gaat het beginnen. De actie, de eerste loop van het seizoen, de start van een lange en hopelijk prachtige reis!

Maar eerst gaan we de 5 km van de grachtenloop lopen.

Jullie kunnen mij volgen via een link deze komt op mijn blog en facebook te staan!

Hier is de laatste update over hoe het met me gaat en hoe de laatste voorbereidingen waren voor de start van het seizoen. Als voorbereiding heb ik nog 2x een vijf kilometer gelopen.

[5km training] Waarvan de eerste echt Totaal niet ging het was niet mijn dag. Me benen gingen niet vooruit. Na 2 km had ik iets waar ben ik aan begonnen? Ga ik die  5 kilometer lopen of ga ik ze hardlopen!

Het was niet de lekkerste dag en ik kwam niet op gang. Ik merk meer en meer dat ik een dieseltje geworden ben. Zodra ik warm en een beetje kan draaien ( dat het half automatisch gaat).Dan gaat het pas een beetje lekker, mijn hartslag is dan stabiel en ik kan dan heel langzaam het tempo een beetje opvoeren omdat me hartslag dat toelaat. Dit keer kwam ik heel laat op gang en was ik al heel snel weer van gang. Ergens had ik het ook wel verwacht. Door de spanningen over de sponsor actie de dingen die ik nog moet opzetten had ik aardig wat stress met de daarbij horende piekerende nachten. Ook was het een dag waar ik aardig wat gedaan had. Gewerkt en naar de psycholoog.

Stress is voor mij best wel een onbekend gevoel. Ik heb geen stress gehad voor mijn auto praktijk/theorie examen of voor mijn eindexamen. Dus om 's nachts te liggen piekeren over dingen die je nog moet doen en die je echt goed wil doen is iets nieuws! En nu wist ik niet echt of het aan de spanning lag of dat er iets mis was in me lief alles voelde gespannen en raar

[5km: Peking Annie en terug] Hier was het een totaal ander gezicht als de vorige keer. We gingen een vertrouwde route lopen. De 5 km naar Peking Annie ( een oud chinees restaurant) nou dat stond er vroeger. Ik was aardig snel warm en kon het goed volhouden. Waarbij ik er echt achter kwam dat als ik me mond hou en niet al teveel klets met me vader en zusje ik er nog een stapje bovenop kan doen. Hier kwam ik achter toen na 2,5 km mijn vader en zusje een kilometer doorgingen versnellen. Ondertussen zou ik draaien en rustig aan verder lopen. Waar ik op de heen weg gemiddeld 6,5 kon lopen liep ik op de terugweg gemiddeld 7 a 7,5km p/u, dat is best een verschil!

[2Km "rustig"] De laatste rustige training met mijn zusje. 2km rustig aan. Ik wou hier rond de 6km p/u lopen met dan een hartslag van 150 hopelijk zelfs eronder! Uiteindelijk werd dit 2km met een hartslag van 155 en een snelheid van 6,3 gemiddeld. Het ging niet echt lekker. Uiteindelijk was ik warm op het moment dat de laatste 100 misschien 200 meter er waren. Toen zijn we maar ietsje verder gelopen.

Nu de grachtenloop... wat verwacht ik? Nou gewoon rustig aan genieten. Met waarschijnlijk door de adrenaline en de spanning een hoge hartslag en een lage snelheid. Maar goed ik heb de tijd! J

Psycholoog zei ik eerder. Ja, ik ben naar een psycholoog, psychotherapeut geweest. Weer voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Ik geloof niet dat ik de makkelijkste ben. Maar hier voelde ik me wel prettig bij. Ik ben doorverwezen naar een psycholoog die ook voor oorlogsslachtoffers trauma verwerking heeft gedaan. Kijken wat hier uit komt! Want volgens mezelf ( de slechtste psycholoog) heb ik een trauma die er met een sloop hamer uit geramd moet worden. Maar we gaan het zien!

Op naar vanavond!

Read more...

In de Krant!

Dames en heren zoals sommigen van jullie al wisten stonden wij vandaag in het Haarlems dagblad!

Hierbij het stukje.

Krant Artikel uit het haarlems dagblad 13-6-2012

Onderin staat dat voor informatie of sponsering je naar deze site verwezen wordt.

Hierbij een klein stukje erover. Voor het totale plan moet je nog even wachten. Het wordt a.s. vrijdag en zaterdag compleet online gezet. We willen de Grachtenloop echt als start van de Actie gebruiken!

Ik zal hier al wel wat dingen uit de doeken doen.

·         We ( ik en me vader ) willen de New York marathon 2013 lopen en hierbij €25.000, - ophalen voor de Nierstichting. Daarnaast willen we zoveel mogelijk aandacht vestigen op nierziekte, donatie en transplantatie.

·         Hierbij kunnen mensen die hieraan mee willen doen (Mee trainen voor meer sponsor ruimte, Meelopen met de NY Marathon) zich aanmelden op deze site vanaf vrijdag avond.

·         Alle soorten, manieren van sponsering zijn welkom. Als voorbeeld wil iemand geen geld geven maar ons het ticket naar New York geven, dan doen mijn vader en ik de kosten die het ons scheelt in de Sponsor pot.

·         Mensen kunnen ons geld schenken via een link op mijn blog. Dit gaat via Geef.nl zodat het veilig en goed kan gebeuren

·         Bedrijven moeten nog even wachten dit moet nog iets verder uitgewerkt worden. De mogelijkheden om ons te sponsoren zijn bijvoorbeeld

o   Sponsering via trainings shirt

o   Sponsering via Banners op het blog

o   Sponsering via het testen van producten

o   Blog stukken waar je met bedrijfsnaam wordt genoemd.

Maar de totale uitwerking zal er pas a.s. vrijdag zijn.

Mocht je nu al geïnteresseerd zijn, je willen aanmelden, meer informatie willen hebben of nog meer ideeën hebben om sponsoring binnen te halen kan je me altijd mailen via Info@nieren-tot-spieren.nl.

We gaan ervoor!!!

Read more...

De Donor Kant; Deel 17

Het is een hele tijd geleden dat ik (donor) wat op Tim zijn website heb gezet.
Er is in tussentijd heel veel gebeurd. Zo werk ik weer full time. In maart voor 50%, april 75% en per 1 mei ben ik weer volledig aan het werken. Wel moet men in het rooster rekening houden dat 3 uur lang genoeg is om achter elkaar les te geven. Daarna moet er echt een tussenuur zijn om bij te tanken. Zowel energie als concentratie moeten even aangevuld worden.
De kinderen hielden in het begin wel rekening met je maar dat neemt af naarmate de tijd vordert. Logisch, dus meer opletten en leerlingen aanmoedigen en stimuleren.

Zoals jullie hebben kunnen lezen zijn Tim en ik door het LUMC uitgenodigd om daar een verhaal te houden voor 1e jaars doctoren in opleiding. Toen wij de collegezaal binnen kwamen was een professor les aan het geven over dialyse. Er was veel geroezemoes. Na de professor mochten wij dan, we werden geïnterviewd door de coördinatrice van de niertransplantatie afdeling. Vooral Tim deed zijn verhaal en het leuke was dat het doodstil werd in de zaal en ook zo bleef totdat wij klaar waren.
Dit was een leuke ervaring voor ons.

Ook hebben we een interview gegeven aan het Haarlems Dagblad. We gaan de Grachtenloop lopen en dit is voor ons de start voor ons sponsorplan. We hopen in november 2013, 2 jaar na de transplantatie de marathon van New York te lopen en € 25.000 te schenken aan de Nierstichting.

Het lopen gaat langzaam beter. Vroeger herstelde ik sneller dan nu. Ik ben een aantal trainingen diep gegaan en merk dat de volgende 2 dagen.  Ik wil de Grachtenloop rond de 30 minuten lopen.
Het training geven op de maandag heb ik weer  overgenomen en ook op de donderdag wil ik weer trainingen geven.

De afstanden die ik nu kan lopen is zo een 6 tot 7 km. Rustig aan in een tempo van ongeveer 10,5 km per uur. Genieten van al het moois in de natuur en daaromheen.

Alles gaat dus rustig zijn gangetje.
Ik beloof dat ik wat regelmatiger zal schrijven hoe het gaat.
Wil je wat meer over lopen weten mail het en ik zal je vraag beantwoorden.

Read more...

Mijn Verhaal

Hallo Allemaal,
Hier is Mijn Verhaal over hoe het allemaal begonnen is.
De foto's staan er nog niet bij. Die komen hopelijk deze week erbij.
Maar met het startschot voor de sponsoring zo dichtbij had ik daar nog geen tijd voor gevonden!
Je kan mijn verhaal ook terugvinden door op mijn foto te klikken aan de rechterkant
Tim

Read more...

Veranderingen

Er gaan wat dingen veranderen op mijn blog.
Vanaf vandaag heeft mijn blog 2 adressen.
www.nieren-tot-spieren.nl  en het oude nieren-tot-spieren.blogspot.com

Voor de rest zal de komende tijd wel meer dingen veranderen nu het sponsor plan zich begint te vormen!
Dit kan echter ook betekenen dat af en toe het blog slecht bereikbaar is!

Groet Tim

Read more...

Het Hardloop seizoen is weer begonnen!

Hallo, na een (weer sorry L ) een lange tijd van stilte weer een update van mijn blog!

Allereerst bedankt voor alle bemoedigende, ondersteunende, hulp toezeggende en je staat niet alleen hoor mailtjes. Dat heeft me veel goed gedaan ook al zeg ik zelf dat ik geen hulp wil of mijd ik het het liefst!

Na een aardig zwaar moedige blog de vorige keer hier toch weer wat betere omstandigheden

Ik ben 30 juni ( een half jaar na transplantatie ) naar leiden geweest voor controle hieruit bleek dat alles weer goed was! Dat ik qua hoeveelheid en intensiteit van sporten aardig uniek ben voor de nefrologen van LUMC. Maar dat ze het wel heel erg goed vinden voor mezelf maar ook voor me gezondheid.

Daarom beginnen we dit keer ook gelijk over het hardlopen. Sommige van jullie hebben het misschien al opgemerkt maar in de zoekbalk van mijn blog staat een pagina Wedstrijden! Want het hardloop seizoen is weer begonnen en ik wil er zo min mogelijk van missen! :D De eerste staat gepland voor 15 juni 2012! De grachtenloop in Haarlem! 5 km rustig aan! Gewoon genieten!

Voor deze loop word ik zelfs geïnterviewd door het Haarlems dagblad samen met mijn vader! Over nierziekte, transplantatie, sporten met een ziekte en natuurlijk ons goede doel! De Nierstichting.

Ik zal tijdens de loop een link op me blog plaatsen! Dan kan iedereen volgen hoe het gaat. Snelheid, afstand, waar ik me bevind. Geen idee of het wat toevoegt. Maar bij de langere wedstrijden wil ik het zeker gebruiken. EN helemaal bij ons doel! De marathon.

Nu dan mijn weg naar mijn eerste wedstrijd toe! De trainingen, de pijn, de frustraties en uiteindelijk toch het besef en daarin zelfs de cijfers! J

Op 10 april 2012 ben ik begonnen met de start to run. Dit is een programma voor beginnende hardlopen georganiseerd vanuit mijn sportschool ( waar ik zelf hardloop training heb gegeven, andere vestiging alleen). Je gaat hier onder begeleiding vanaf het 0 punt beginnen met hardlopen. Natuurlijk hadden ik en mijn vader een voordeel dat we beide al wat getraind hadden.

De eerste keer training 1 minuut rennen 1 minuut wandelen. Geen probleem doen we! Nou dit was ook werkelijk goed te doen. Echter de volgende 3 dagen liep ik rond met te hoge hartslag en had ik er echt last van me. Zoals het voelde kon mijn lichaam nog niet aan waar ik in me hoofd en spieren wel klaar voor was. Gefrustreerd als ik was ben ik naar een sportfysio gegaan.

Deze gaf aan dat met een hartslag van 155 ik al goed me conditie aan het opbouwen was. Ging ik erboven zitten dan was het enige wat ik ging doen roofbouw plegen op me eigen lichaam. Ik zou dan niets opbouwen en alleen maar meer en meer mezelf in de vernieling lopen.

De daarop volgende trainingen waren erg frustrerend. Want met een hartslag van 155 liep ik ongeveer 5,6 km/u gemiddeld en dan had ik de stukken lopen ook echt nodig! Dat meen je toch niet ik had het gevoel dat ik 20x op hetzelfde stukje asfalt liep. In mijn hoofd zag ik de slakken voorbij racen. De schildpadden vrolijk kijken me inhalen. Verdikkeme, dit kan toch niet waar zijn! Zo kom ik nooit ergens. Ik heb meerdere keren gedacht hier stop ik mee. Ik kan beter de luiaard uithangen en een beetje ondersteboven aan een boom gaan slapen.

De trainingen die volgde bleven erg vervelend. Vooral omdat de loopgroep veel sneller op schoot dan dat ik deed! Ze gingen sneller, hun conditie bouwde sneller op het waren beginnelingen. Ze hadden geen ervaring. Ik zou dat toch moeten bijhouden!

Maar toen ik merkte dat hoe meer ik me hield aan me limiet hoe beter het ging met mezelf, ik had geen last meer de dagen ernaar en ook ik voelde me steeds sterker!

De grote 3km finale!  Ik 3km achter elkaar heb kunnen lopen op een snelheid van 6 of 7 km/u! Ook al was mijn hartslag gemiddeld 10slagen te hoog. De enige angst was dat ik hierdoor weer dagen last had! Dit was niet het geval! J Heerlijk gewoon goed kunnen lopen!

Na die 3km heb ik besloten dat ik de grachtenloop ging lopen 5km rustig aan. Ook al doe ik 45 minuten erover. Ik doe het!

De daarop volgende trainingen met me vader waren heerlijk. Lekker praten rustig aan lopen en tijdens het hardlopen door krijgen dat je geen 5,5km/u maar 6km/u loopt met een hartslag van 150! Het gaat vooruit! Niet meer het gevoel 20x op hetzelfde stukje asfalt te stappen! Dag slak, Dag schildpad! Toedeloe!

Hier alle start to run(StR) links naar het hardlopen bij elkaar

·         Start to Run Les 1

o   Huiswerk StR

o   Huiswerk StR

·         StR les 2

·         StR les 3

o   Huiswerk StR

·         StR les 4

o   Huiswerk StR

·         StR Les 5

·         StR Les 6 (inlopen)

·         StR Finale

Op dit moment loop ik 4 km met een gemiddelde snelheid van 7,4 km per uur en een gemiddelde hartslag van 151. Oftewel fantastisch!

De testen van de fysio wijzen hetzelfde uit.

Waar ik de eerste test een 50jarige was met geen sport verleden. Ben ik nu een 50 Jarige regelmatige sporter! Van ver onvoldoende naar matig volgens het apparaat.

·         Rondje lopen met me Pa; Dit was een heerlijk rondje waar ik echt me dag had. Tijdens de training kwam ik er echt achter dat ik een diesel ben. Het duurde anderhalf kilometer voordat ik een beetje warm en stabiel kon lopen. Qua tempo en qua hartslag. Maar heerlijk in de zon.

·         Zelfde rondje me pap; Hetzelfde rondje maar veel kouder. Hierdoor kwam ik nog later op gang. Maar ook was het niet echt een lekkere dag voor mij. Ik moest me veel meer inhouden maar heb het toch gedaan en uiteindelijk me hartslag en me tempo onder controle.

Zoals je wel ziet valt het gelukkig allemaal wel mee met de trainingen. Geen pijn of verdriet, alleen mega veel frustraties maar ondertussen zijn deze grotendeels weg vanwege het lekkere gevoel van kilometers weer kunnen slijten. En werkelijk te zien dat ik sneller word en het langer kan volhouden!

Met mijn buien en sombere overdenkingen gaat het overigens wat beter. Ze zijn wat meer onder controle maar nog steeds merk ik dat ik teveel van me emoties soms binnenhoud. Ook de dag na controle ( de bel dag) ben ik gespannen wat ook gelijk te zien is aan mijn bloeddruk!

 Ik merk wel steeds meer de gevolgen van/door de transplantatie. Ik heb soms me angsten minder onder controle. Zo zat ik laatst in de trein en ging hij redelijk hard naar mijn gevoel. Ik moest gelijk denken aan de crash etc.

Ik heb een gesprek met mijn huisarts gehad en ik ga naar een coördinator van zorg. Ze werkt met veel verschillende psychologen, psychiaters, hapto therapeuten etc. samen gaan we kijken naar een voor mij geschikte manier van verwerken, coaching en ondersteuning.

Binnenkort weer naar de fysio en zien wat deze gaat zeggen. Hopelijk mag ik de intensiteit wat omhoog gooien. In plaats van 2 keer in de week 3 keer trainen. We gaan het zien maar rustig aan doen heeft echt zo zijn voordelen!

De weken slijt ik tegenwoordig in een aardig vast ritme. Maandag, woensdag, vrijdag werk ik van ongeveer 10:00 tot 15:00 a 15:30. Rustig aan uitbreidend qua tijd en ook weer meer werkzaamheden vervullen. Ik ben echt super blij met hoe mijn werk omgaat met de hele situatie! De andere dagen ben ik vooral aan het relaxen, dingen regelen of een baaldag hebben.  

In de weekenden ben ik vooral in me huis te vinden, die overigens bijna af is! De vloer is af de plinten bijna! Dan nog meubelen kopen en erin gooien! J Het internet is al geregeld belangrijk voor een IT ’er of een jongere van deze tijd ;).

Zo dit was het wel weer even en ik zal me beter aan de tijden houden die ik mezelf heb gegeven qua schrijven van me blog! J Ook zal ik me vader weer even een por geven voor een donor verslag van hem! 

Read more...