NIEUWE WEBSITE

Vanaf heden ben ik te vinden op www.nieren-tot-spieren.nl.

Er stond nog een oude verwijzing aan waardoor u mogelijk hier terecht bent gekomen.

Excuus voor het ongemak!

Read more...

De DonorKant deel 18

De Donor.
Weer eens een stukje van de donor.
We, mijn vrouw en ik, zijn op een fantastische vakantiereis geweest. Twee weken Cuba. Met één week rondtrekken en één week aan het strand.
De week rondtrekken ging met een reisgezelschap. ’s Morgens de bus in, dorpen en natuur bekijken en ’s avonds de bus weer uit. Als ik het zo opschrijf lijkt het of het vervelend was, maar het was fantastisch. We hebben het westen van Cuba gezien en kennisgemaakt met de bevolking. Al was mijn Spaans niet zo goed. Natuurlijk menig Cuba-libre en andere cocktails gedronken en één trekje van een echte Havanna sigaar genomen. Dat moet je toch doen als je in Cuba zit!!!
Tijdens de rondreis op alle belangrijke plaatsten geweest voor zowel de economie als voor de historie. Prachtige steden als Trinidad, Santa Clara en natuurlijk Havanna. Veel oude auto’s gezien en zelfs in cabrio’s rondgereden die van voor mijn geboortejaar zijn (1956). Koffie en tabak plantages gezien en hoe ze deze producten vroeger en nu verwerken. De sigaren worden nog steeds op de oude manier gemaakt. Alles met de hand.

Hardlopen ging daar moeilijk. Het was gewoon te warm en te benauwd. Twee keer geprobeerd, maar dat was ontzettend zwaar. Hartslag liep zeer snel op en de benen werden dan ook snel zwaar. Daarom gaan we het hier in Nederland maar weer proberen.

Doordat we twee weken helemaal er uit waren kom je ook los van de situatie. Ik houd graag de controle en omdat Tim vanaf het moment van zijn ziekte weer bij ons thuis woonde was dit de eerste keer dat ik hem moest loslaten. En dat is best moeilijk. Ik kon vanuit Cuba niet zien hoe het met hem ging. We hadden wel van te voren afgesproken dat hij eerlijke berichtgeving zou doen van hoe het ging. Maar moeilijk had ik het soms wel. Elke dag krijg ik de dagelijkse gedachte, spreuken van bekende en minder bekende mensen. Deze kreeg ik tijdens de vakantie. Ik vond hem toepasselijk voor mij.
Volhouden en doorzetten zijn tekenen van enorme kracht.
Maar soms is een nog grotere kracht vereist om te durven loslaten.

Read more...

Een weekje vakantie Heerlijk

Zooooo vakantie!!! Nouja voor mij is hij alweer voorbij.  Maar het was een heerlijk vakantie! Waarbij ik een weekje weg ben geweest en een weekje thuis vakantie heb gevierd ( staycation).

Vrijdag 3-8 gingen we ( ik en m’n Meisje) op weg naar ons vakantie huisje op de Veluwe. De voorbereidingen waren redelijk goed gegaan. Genoeg medicijnen en de kleren pasten in de tas! Toch ging ik was gespannen op weg. Had ik nu echt alles was ik goed voorbereid. Maar zodra ik de auto startte was het VAKANTIE!

De reis erheen was snel en goed we waren er snel en geen files onderweg!

 

Aangekomen in het huisje kwam ik er pas echt achter wat ze hadden bedoelde met luxe uitvoering. Jeetje wat een weelde. Vooral als je vroeger eigenlijk alleen ging kamperen op boeren campings! Dit was even wat anders. Bubbelbad, sauna en het huisje was een beetje afgeschermd van de rest van het bos. Ik zou me hier echt heel relaxed gaan voelen dacht ik zo! Er stond een fles wijn klaar om te nuttigen. Voor de openhaard lagen houtblokken om het nog gezelliger te maken!  

Toen begon het uitpakken van de auto. We hadden voor 2 mensen die een weekje weggingen toch redelijk wat spullen mee... genoeg voor 5 personen op een camping in Frankrijk schatte ik zo.Toen we uitgepakt en wel waren werden ook gelijk de eerste vogels en eekhoorntjes gespot.

Zaterdag 4-8 Het eerste plan was opstaan... nadat dat goed gelukt was met hulp van eekhoorntjes werden er plannen gemaakt. Vandaag was het plan de Hoge Veluwe bekijken. Dus spullen pakken en gaan. Bij het park aangekomen de befaamde witte fietsen gepakt en op weg gaan we.

Eerst naar het bezoekers museum daar rondgekeken bij de dode grote kevers. Hierna naar het verhaal over het ontstaan van de Veluwe. Wat ik me besefte was dat land eigenlijk leeft. Het verandert en wordt ouder. Op hele andere manieren dan wij dat doen.

En wat me het meeste verbaasde! Er leefde vroeger olifanten daar!!!

Hierna was het lunch tijd waarna we een tocht gingen doen door de hele Veluwe! Van het noorden naar het zuiden. Geweldige uitzichten gezien! En Nee we zijn niet naar het huller muller kruller museum geweest. Het leek ons niet zo leuk als in de zon lekker rondrijden.

Zondag 5-8 De hele dag genoten van goed eten, lekker drinken en geweldig gezelschap van wat vogels en eekhoorntjes. Natuurlijk voordat er van genoten mocht worden eerst een rondje van 2km hardlopen met mijn vriendin. Lekker hoor perfect weer! Waarbij we heerlijk genoten hebben van de groene omgeving. Zonder al te veel heuvel te hebben.

 

Maandag en dinsdag waren eigenlijk relax dagen. Waar we inkopen hebben gedaan en lekker een rondje Apeldoorn hebben gelopen.

Woensdag ochtend ben ik een rondje gaan hardlopen. Het plan was een rondje van ongeveer 6 km. In het begin ging het lekker. Ik kon goed tempo houden alleen lag dit tempo veel te hoog! Ongeveer 10,5km per uur gemiddeld. Waar ik tegenwoordig echt 8,5 moet aanhouden om het goed vol te houden. Het vakantie park af. Rechts af en gaan onderweg kwam ik het bordje waterval tegen. Nou dat lijkt me wel wat om te zien. Het was een heerlijk onverhard pad en lekker in het bos hardlopen.

 

Het voelde alsof je in niemandsland rondliep. Heerlijk rustig omringd door bomen. Toen ik moest beslissen of ik terug zou gaan over verder bracht mijn telefoon uitkomst. Die gaf aan dat het nog ongeveer 2,5km naar huis was als ik de weg uitliep. Ik heb hierdoor heerlijk een rondje van 5,7 km gelopen over onverharde weg tussen de bomen en owja de waterval tja dat stelde weinig voor.

In de middag hadden we een Tandem gehoord en daar gingen we richting Apeldoorn naar paleis het loo. Op de bonnefooi gingen we geweldig de verkeerde kant op. Achja het is vakantie. We kwamen toch echt een beetje in tijdsnood dus navigatie aan en gaan! We hadden uiteindelijk iets meer als 2,5 uur om het Loo te bewonderen. Wat een gebouw en een luxe. Je ziet nergens muur alleen maar schilderijen, wandschilderingen of tapijten soms zelfs alle drie. Het is toch bijna gekkenwerk om daar te wonen als mens. Ik zou elke keer moeten rennen voor het toilet en geen idee hebben waar ik me bevind. Zeker in de tuinen waar alles symmetrisch was. Bijna om gek te worden. Ik kan me voorstellen dat vroegere vorsten er misschien leefde maar tegenwoordig toch niet meer? Misschien in een luxe huis maar niet meer met 150 kamers ofzo.

Toen het museum ging sluiten had ik nog maar het gevoel dat we misschien 1/5^de hadden gezien.

 

De 9^de was het alweer de laatste dag van de vakantie in het huisje. Hierna zou ik nog een weekje vrij hebben om lekker te klussen in mijn huis. En langzamerhand alles erin te verhuizen.

We hebben nu hetzelfde rondje gelopen als ik de dag ervoor had hard gelopen. Toen kwamen we er ook achter dat de waterval niet heel veel voorstelt. Onderweg wel genoten van de natuur! Onderweg kwamen we ook bij een stationnetje van de Veluwsche stoomtrein maatschappij. De trein stond stil bij het station terug. We hebben daar lekker gezeten en gewacht op de trein. Erg leuk om zo een oude trein te zien rijden. Daarna was het opruimen en inpakken. Morgen moesten we vroeg weg!

Read more...

Een Geweldige verrassing

Zo daar zit je dan op de verjaardag van het broertje van m'n vriendin. Krijg je in 1 keer een gigantisch leuk berichtje van je zusje gericht aan de hele familie! Het enige wat er stond was dit

Daarna kwam de uitleg

Ik heb Tim zijn verhaal naar Haribo gestuurd toen ze feesten weggaven. Dit was een actie een tijd geleden. Ik heb ze verteld dat Haribo een van de weinige snoepen was die Tim kon eten in verband met zijn zout beperking. en dat als we een feest zouden krijgen dat het een moeie nieuwe start zou zijn.

Het is dan geen feest geworden maar wel een geweldig weekend weg waar we een geweldig feest van gaan maken!!

Dankjewel Lisanne!! :D en natuurlijk Haribo!

Read more...

Weekend met een ander loopje

Zaterdag was het eindelijk weer een beetje normaal in me gevoel. Ik heb echt een langere periode met een beetje onderbuik gevoel gelopen. Van gaat het goed ik drink veel is dat goed. Maar nu lijkt alles wat beter. Het kwam dus echt door de warmte.

Vandaag werd het een latertje met eerst een verjaardag en daarna naar een vriendin toe. Uiteindelijk was het half 2 voordat ik in bed lag. Pfff morgen lopen wordt zwaar zeker als de nacht dan ook nog niet heel erg lekker liep.

Het loopje zou vandaag wat anders zijn dan normaal. We zouden starten bij penningsveer voor stuk 1 daar wat drinken bij de ouders van Jorden die meeliep en dan hetzelfde stuk terug. Met gezonde tegenzin na zo een nacht begonnen we met zijn allen te lopen. Hieruit was al snel duidelijk dat iedereen zware benen had. Daarnaast was het nog redelijk warm ook en om dan zonder schaduw tussen de weilanden te lopen is wel wat… Wat we normaal doen is ongeveer een kilometer inlopen. Hierna rekken en strekken en dan weer starten met lopen totdat de eerste zegt even lopen. Vanaf die tijd starten we met 2 minuten rennen en 1 minuut lopen, meestal is dit na een kilometer. 

Voor mijzelf ging het redelijk zwaar. Na ongeveer 2,5 kilometer besloot ik dat ik niet nog verder wou pushen en verzuren. Toen bleek dat niemand wou opgeven maar iedereen redelijk aan zijn max zat.

 

Na een minuut gingen we weer verder de dijk op! Haha, dat was een slecht stuk om te beginnen maar goed. Het laatste stukje hebben we naar Jordens ouders gerend. Daar aangekomen kreeg iedereen een glas water en een stoel om uit te puffen.

Het was erg vreemd om daar te zijn. Ik ben daar denk ik in 3 jaar niet geweest. Daarnaast was het ook vreemd om zijn stiefvader weer te zien.  Hij is rond dezelfde tijd als mij ziek geworden en waar het bij mij heel erg leek was het bij hem eerst niet bekend wat hij had. Na vele onderzoeken en wachten bleek hij een ernstige chronische zenuw ziekte te hebben, ook een auto-immuunziekte ziekte. Hiervoor kreeg hij in het begin gigantische shot kuren van een soort Prednison ( het grote grote grote broertje van wat ik slik). Wat de ziekte eigenlijk doet ( zover ik het begrijp) is dat hij zijn zenuwen afbreekt,  Zo is er bij hem 1 been bijna compleet uitgevallen en zijn van zijn rechterhand alleen zijn duim en wijsvinger te gebruiken en is zijn linkerhand eigenlijk niet bruikbaar meer. Zijn ziekte is volgens mij redelijk dezelfde als degene die Stephan Hawkings heeft. Hij heeft door dit alles ook veel pijn en last bij dagelijkse dingen. Normaal typen op een toetsenbord kan hij niet zonder pijn. Vandaar dat hij nu een IPad gebruikt.

Tegenwoordig is de ziekte redelijk gestabiliseerd. Het word niet erger maar het zal ook niet echt beter worden. Dit komt omdat hij nu is overgestapt op een ander soort medicijn. Hierdoor is het veel gedoseerde dus gelijkmatiger.

Eigenlijk wist ik niet wat ik moest zeggen of doen, voor mijn gevoel ben ik er zo goed uitgekomen, zijn situatie is nog veel beperkender. Maar ondanks dat het zo is blijft hij vechten voor wat hij heeft! Dat maakt hem voor mij een groot voorbeeld zelfs een held! Tijdens mijn periode in het LUMC en de periode daarna heb ik veel gelezen over hoe hij moest vechten voor behoud van zijn lichamelijke vermogens. Dit hielp mij te overzien wat er bij mij gebeurde en dat ik niet alleen was met het gevoel van wat gebeurt er met mijn lichaam.

Willem Bedankt, Ik wou dat ik dit gewoon tegen je had durven zeggen!

Na een half uur gezeten te hebben zijn we vertrokken richting de auto richting de brunch/lunch/ontbijt. We zijn toen rustig lopend begonnen en bovenop de dijk pas weer zijn gaan lopen. Hierbij redelijk snel overgegaan op 2 minuten hardlopen 1 minuut lopen. Dit omdat de benen na de stop helemaal zwaar waren geworden. Dit bleek uiteindelijk een hele goede manier om ze een beetje los te lopen. Ik kwam steeds beter in me ritme en steeds beter opgang. M’n hoofd en ogen voelden niet meer als blokken beton. Dat ging lekker.

Maar schijn bedriegt toen we het tempo wat oppakten voelde mijn benen weer als beton en moest ik puur op kracht gaan lopen om het vol te houden, maar we hebben het toch maar weer gedaan!

Tijdens het eten ontstond het plan voor een vroege film.

Nadien ben naar huis gegaan met m’n meisje en hebben we gegeten. De laatste dingen gedaan voor de vakantie en op weg haar naar huis brengen! Alweer een weekend voorbij!

Read more...

Een lange duurloop!

De weken gaan snel maar de weekenden helemaal. Druk weekend na druk weekend het houd niet op! Het zijn in ieder geval leuk gevulde weekenden.

Ook a l was zaterdag een dag van rust en … tja dat is het nare als ik de blogs te laat schrijf! Hierdoor krijg je stukken die je vergeet. Wat ik tegenwoordig altijd doe. Is mijn blog schrijven in de trein! Hoewel... iemand heeft mij verslaafd gemaakt aan een serie. Tja, en wanneer kan je beter kijken als in de trein! Oftewel tijdens het reizen wordt er om de haverklap de moeilijke keuze gesteld tussen serie kijken of blog schrijven. Die keuze is voor het blog niet altijd even handig. Dat betreur ik maar ik merk wel dat de serie me lekker afleid. Ook niet ongewenst altijd.

Maar goed de serie is zo goed als afgelopen nog 1 of 2 aflevering en dan is hij voor seizoen 1 klaar!

Verder de zaterdag na wat na vraag zat ik niet eens zo verkeerd. Ik heb redelijk weinig gedaan. Ik ben op pad geweest om een vaatwasser en oven/magnetron te kopen en gelukt ook! ‘Dat is weer een stap bij een klaar huis! Lekker bezig!  De rest van de dag genoten van nietsen zoals ik in het bovenstaande stuk al zei! Nou ja. Naar de film geweest en daarna nog een biertje doen in de Jopenkerk. Oeps is het alweer zo laat?

Zondag ochtend 10:00 hardlopen! Nou na zo een korte nacht zoals gister werd het wat later dan gepland dus rond een uur of half 12 stonden we buiten! Gaan! Het werd het bijna standaard zondag ochtend rondje! De afwijking dit keer was dat we hem andersom liepen. Hierdoor zaten in het begin gelijk wat stukken omhoog. Dit viel ons allemaal best tegen in het begin en zeker bij mij hakte de late nachten van de afgelopen tijd er erg in. Toch heb ik erg lekker kunnen lopen en het was ook erg leuk om ons nieuwste lid van de loopgroep erbij te hebben ( mijn Vriendin). 

Zijn er nog meer mensen in Haarlem en omgeving die mee willen lopen mail naar meelopen@nieren-tot-spieren.nl. We lopen rond de 5km (8km/u) met de laatste 2, 3 kilometer 2 minuten hardlopen, 1 minuut lopen. Dit om rustig aan op te bouwen voor iedereen.

 

Maandag:

Waar zijn we aan begonnen?

Goed onderweg

Na een heerlijke en goede nacht slapen was een groot deel van de vermoeidheid er echt weer uit. Gedurende de dag merkte ik dat het er steeds meer moeheid uit mijn lichaam verdween! Toen ik thuis kwam wou ik ook dolgraag een lange duurloop doen! Oftewel hup na het eten! Met papa de deur uit. Het ging redelijk goed hartslag onder controle en we liepen lekker rustig door onderweg kreeg ik behoefte aan een sanitaire stop. Hierdoor moesten we een blokje om. Dit betekende 2,5km meer lopen! Hoe irritant NIET! Het ging best lekker en ik had het gevoel dat ik het echt wel kon daarbij vergat ik dat ik het meestal pas een dag later merk als ik te ver ben gegaan. Uiteindelijk in het perfecte loop weer een rondje van 9,7! Kilometer gelopen. Als dat maar goed gaat morgen.

Lekker uitzicht onderweg

Laatste stukje

Nieuw Shirt!

De dag erna was ik een dag vrij. Ik had geruild met de dag van donderdag. Dit vanwege een aantal dingen waaronder een Foto shoot! Erg grappig kleding laten uitzoeken, haar laten doen … ( nouja dat was bij mij dus niet veel) en daarna kijk hier kijk daar kijk zo. Niet echt mijn stijl van foto’s maar erg leuk om een keer mee te maken! S ’avonds was het tijd voor een rit naar het strand voor een drankje i.p.v. Een training. We zaten heerlijk op een lounge bank naar de zonsondergang te kijken! Hiervoor laat ik wel een training schieten!

De rest van de week bestond eigenlijk uit een standaard week. Werken, eten en vrije tijd waarin ik niet veel heb gedaan.

Woensdag en donderdag zou ik alleen eten. Dit werd alleen woensdag. Makkelijke spaghetti met een lekkere saus van tomaten, kaas en gehakt. Tijdens het eten was het wel even wennen aan de stilte en na het eten was het vooral niet teveel in de voorraad hok te gaan duiken opzoek naar snaai! Ik ben redelijk een stress of ik eet omdat ik niets te doen heb persoon. Dat kan normaal ook vanwege het sporten. Maar doordat ik nu echt minder sport en minder beweeg is het toch wel redelijk belangrijk om op te letten!

Mooi he!

Read more...

Een wat minder weekje

Zo weer een week voorbij een week verder van de transplantatie en een week dichter bij de marathon van New York. Het gaat allemaal wel erg snel! En toch schiet het af en toe ook niet op! Deze week ga ik proberen voor het eerst 4 dagen in de week te werken. Hopelijk gaat dat allemaal goed!

Maandag was gelijk een zware dag. Ik moest namelijk beginnen op mijn werk. Dit betekent om 6:45 opstaan en om 7:54 de trein te hebben. Nu was het eerste wat ik deed mij verslapen! Tot 7:00 hierdoor was het een hoop gehaast! Maar het was wel gelukt! Om 8:45 zat ik op mijn plaats.  Het was een redelijk drukke dag. Voor mij voelde het zo. Rond 16:30 was ik weer thuis. S ’avonds zou ik met 2 vrienden gaan mee fietsen. Zij rennen, ik fiets. Ondertussen mijn camera mee om uit te proberen. Hier wat foto’s, ik moet zeggen dat ze redelijk goed gelukt zijn!

Dinsdag was een %$^&* dag! Ik had gewoon serieuze opstart problemen. Ik heb dit 1 of 2 keer eerder gehad. Het betekent meer dat ik oververmoeid ben. Dit is alleen zo merkbaar en duidelijk te zien in mijn bloeddruk en vooral mijn Hartslag! Waar ik tegenwoordig rond de 130/75 met een hartslag van 70 elke dag heb. Soms zelfs lager. Zat ik gister op de 145/85 89 dit is gelijk ook de hele dag te merken. Je bent trager en minder alert en je voelt alsof je alles meemaakt met een donzen deken over je heen.

Woensdag na een goede nacht rust voelde ik me een stuk beter. Maar tijdens de ochtend rituelen werd het toch minder en minder. Ik was nog niet compleet bijgekomen. Tijdens mijn werk kwam weer het rottige gevoel van hoge hartslag en bloeddruk gingen weer omhoog.

Waar kwam dit echt vandaan!!

'S middags voor het eerst naar de psycholoog. Een intake van een uur. Het eerste half uur had ik zoiets van wat een softie! Hier kan ik niets mee ik wil wat harder aangepakt worden en niet zo en wat voelde je wat dacht je wou je wat wat wat! Na het eerste halfuur was het eigenlijk gelijk klang tang op me en vertel nu wat je echt voelt en niet wat je denkt dat gewenst is! Baf daar ging mijn gevoel van softie! Ze had me vast gezet en ik kon niets anders dan vertellen wat er in mij om ging. Uiteindelijk met een gemixt gevoel daar weg gegaan. Ben ik nu bij een goede kan ze dit volgende keer ook? Is dit wat ik nodig heb is wat ik wil en aandurf?

Uiteindelijk heb ik ruim een week rustig aan gedaan minder sporten minder doen in mijn huis. Het weekend zelfs helemaal niets. Waar kwam dit echt vandaan hopelijk niets ernstigs.

Ik begon me serieus af te vragen of er niet iets groots aan de hand was of dat het gewoon mijn eigen angst was.

Dinsdag 17-07

Ik heb op mijn werk aangegeven dat er iets niet goed gaat misschien de stress op me werk qua helpdesk en druk achter de rapporten die ik moet schrijven. Me baas gaf gelijk aan jij gaat minder werken en ook heel afgebakend! Je bent nu terug en ik wil je heel houden ik heb je echt nog wel nodig en daarnaast moet jij jezelf ook heel houden! Geweldig zo een baas!

S ‘avonds met mijn kleine waak… zusje en een vriend gaan hardlopen. Rustig aan kijkend hoe het gaat. Nou het was verbazend lekker! Geweldig genoten van het lopen.

Een rustige 5,6 km met wat rust momenten erin zodat we een interval hadden puur voor de pezen en spieren opbouw en daarnaast je conditie en recuperatie.

Woensdag 18-07

Vandaag na een hele goede nacht was me bloeddruk enigszins weer normaal! Heerlijk             gevoel van rust geeft het toch als het allemaal weer een beetje gaat.  Ik denk dat voor mij hardlopen ( sporten) een uitlaatklep is maar ook zeker ontspanning voor mezelf is. Nu dus weer werken. Laatste dagje voor een dagje rust! Het ging redelijk maar ik merk dat het nog wel wat veel is. Ik ben wel gebeld door de nefroloog dat de prograft een halve mg per keer naar beneden kan! Dat is echt lekker nieuws!

Donderdag de gehele dag heerlijk met mijn vriendin wezen shoppen. Vaatwasser en magnetron oven gekocht. Aan het einde van de dag was ik op.  De gehele dag hoge hartslag gehad en aan het einde van de dag redelijk hoge bloeddruk. Het is gewoon een oplopend verhaal. S'ochends mooi,' s avonds wat verhoogt.

Een uiteindelijke conclusie van de week is eigenlijk. Dat mijn spanning over mijn gezondheid slechter lijkt te zijn dan dat ik me nu echt slecht voel. Want was ik echt ontspannen zoals na het hardlopen was mijn bloeddruk stukken lager dan dat ik zat te kijken en op te letten op mijn bloeddruk. Verder was het ook veel beter qua gevoel. Als ik er niet op lette voelde ik me ook veel beter en kon ik vele meer! Qua hardlopen gaat het goed. Ik moet het nu ook meer gaan doen en langzaam verder uitbreiden. Woensdag een test gehad bij de Fysiotherapeut alles gaat goed. Ik ben iets boven gemiddeld qua sport prestatie vermogen. Dit betekend nog niet dat ik op mijn oude niveau zit maar wel op de goede weg! Maar zoals deze week ook is gebleken de weg is nog lang en er zitten zeker nog wel wat bergen, heuvels en kuilen in.  Maar alles gaat de goede kant op!

Read more...

Een druk weekendje

Zaterdag was een dag van statten en spullen kopen en uitzoeken voor mijn huis. Het liep wat anders uiteindelijk liepen we met een aantal kleding tassen richting huis. Achja die dagen heb je er ook bij zitten

Zondag ochtend! Eten erin, pillen erin, omkleden en hardlopen! Het plan was om 8 km te gaan lopen een rustige duurloop. Ook was het een dag van nieuwe spullen testen Toen we begonnen goed gekeken naar mijn hartslag wat doet hij op welke snelheid. Rond de 8km/h bleef hij heel rustig stijgen en rond de 150 hangen. Perfect! Dat zou ons tempo worden. Ik heb toen mijn horloge naar een scherm gezet waar ik alleen mijn hartslag zag. Om puur en alleen daarop te lopen. Na iets meer als een kilometer was het pillen tijd. Ik heb hiervoor een speciale band gekocht om ze mee te kunnen nemen. 

Ik kan slechtere plekken bedenken om mijn pillen in te nemen. Tijdens de loop moesten we enkele heuvels op en af. Hierbij bleef mijn hartslag redelijk stabiel maar na een kilometer of 4,5 werden mijn benen toch echt wel moe en ging het echte gevecht om hartslag en snelheid beginnen. Hierbij was ik gelukkig net voorbij de meeste en grootste heuvels! Zodra ik maar een klein stapje ( 8,5 km /u ) erbij zette ging mijn hartslag gelijk boven de 150. Ook kwamen we erachter dat we nooit de 8 km zoals we gepland hadden gingen redden.  Dan maar een blokje extra om. Pff na dat blokje werd het toch wel zwaar en kon ik moeilijker de snelheid en hartslag vasthouden die ik wou. Het Automatische gevoel was weg leek het wel. Dit resulteerde in een snellere kilometer als gepland en zeker als gewild.

Na 7km besloot ik dat het genoeg was. Ik zou tot huis rennen en dan was het klaar. Ik had geen zin om mezelf over de kop te lopen en te ver te gaan. Ik denk dat ik het goed had kunnen redden maar tegen welke prijs?

De rest van de dag geklust in mijn huis.

Read more...